ميرزا حسين خان درودي

ميرزا حسين خان فرزند ميرزا آقاخان بن ميرزا محمد طاهر بن ميرزا مهدي بن ميرزا حسين حسيني سرهنگي است. او در حدود سال 1256ش در دررود ( درّود نيشابور ) چشم به جهان گشود. پدر ميرزا حسين خان از سرداران قاجاري به حساب مي آمد و در جنگ هرات، در زمان حکومت محمد شاه قاجار کشته شد. پس از آن، فرزند وي ميرزا حسين خان از طرف حکومت لقب «سرهنگ» را دريافت کرد. جد بزرگ آن‎ها؛ ميرزا مهدي، نخستين کس از اين خاندان است که به دررود مهاجرت و املاکي را در دررود و منطقة اطراف آن خريداري کرد. جد ديگر مجدالاياله ميرزا محمد طاهر خان نيز از افراد متمکّن دررود بود و در سفر ناصر الدين شاه قاجار به دررود، در سال 1284ق به همراه عدّه‎اي از مردم دررود، به پيشواز وي رفت  و در مدت اقامت او در اين آبادي، همراه وي بود. [1]

طبق اسناد موجود، ميرزا حسين خان در سال 1328ق عنوان مباشر املاک خالصه‎جات دولتي در رودخانه‎هاي خروين، گرينه و قنات سخدر را داشته است. وي از سال 1330ق به عنوان حاکم بلوچ‎هاي منطقة نيشابور نيز انتخاب شد و در سال 1331ق به دليل کفايتي که در خدمات محولة دولت قاجار از خود نشان داد، از طرف پرويز ميرزا نيرالدوله قاجار؛ حاکم نيشابور- که مستقيماً از تهران منصوب مي‎شد و زير نظر حکومت خراسان نبود- ملقّب به مجدالاياله گرديد. از اقدامات او کشتن «کاکا سياه»؛ يکي از ياغيان و اشرار منطقة نيشابور و سرکوب محمد سردار افغاني قرش آبادي است. کاکا سياه که از طرف محمد سردار مأمور بود تا سر مجدالاياله را نزد او ببرد، توسط مجد الاياله هدف تير قرار مي‎گيرد و کشته مي‎شود و محمد سردار نيز سرکوب مي‎شود و به اين ترتيب امنيّت در منطقة زبرخان حاکم مي‎شود.

با روي کار آمدن حکومت پهلوي، مجدالاياله در مقام حاکم دررود باقي ماند و با ادارة خالصه‎جات دولتي نيز همکاري داشت. او در سال 1309ش به موجب حکم سلطانعلي نير به مباشرت املاک خالصة گرينه، يوسف‎آباد، معموري قرشچي، برج، اردوغش و بوژمهران انتخاب شد و سرانجام در مرداد 1314ش درگذشت. در بين مردم دررود دربارة مرگ وي داستاني وجود دارد که حکايت از اختلاف وي با مأمور ثبت املاک، در آن زمان دارد و اينکه نامبرده با حکم رضاشاه با زهر کشته شده است.

1- حکيم الممالک، علي نقي خان، روزنامة سفر خراسان، ص 161.