چرا «شير آب»؟

آيا تا به حال به نحوه پيدايش عبارت ترکيبي «شير آب» فکر کرده‌ايد؟

منشأ پيدايش برخي واژه‌ها و عبارات در فرهنگ شفاهي ما به درستي مشخص نيست، واژه ترکيبي «شير آب» نيز از اين جمله است.برخي معتقدند شير آب ريشه قديمي درايران دارد وبه دوره صفويه وقبل تر برمي گردد چنان چه در کاخ‌هاي قديمي و صفوي در وسط حوض‌ها فواره‌هايي بود که آب از دهن شير بيرون مي‌آمده!

وبرخي براين نظرند که نام گذاري شير آب توسط مهندسان اتريشي براهرم خروجي لوله آب  گذاشته شد وداستان آن را اين گونه نقل کرده اند که در سال هاي نه چندان، دور در ايران؛ تنها دوشهر بيرجند و تبريز آب لوله کشي داشتند که آن صنعت را از روسيه به امانت برده بودند.و در کلان شهري مثل تهران مردم از آب چاه که تميز و سالم نبود استفاده مي کردند.در شهر تهران تنها سه قنات وجود داشت که آن هم متعلق به سه سرمايه دار تهراني بود.يکي از اين قنات ها که به سرچشمه معروف بودمتعلق به سرمايه داري بود که بچه دار نمي شد.او نذر کرد اگر بچه دار شود؛ براي تهرانيان آب لوله کشي فراهم کند. پس از مدتي بچه دار شد و براي اداي نذرش به اتريش رفت تا مهندساني را از آنجا براي لوله کشي آب بياورد.در هر کشوري حيواني که نماد آن کشور است را بر سر خروجي آب مي گذاشتند.مثلا در فرانسه سر خروس استفاده مي کردند

مهندس اتريشي که به اين منظور به ايران آمده بود فکر کرد که بر اهرم خروجي آب چه نمادي بگذارد!؟

او دريافت که بر روي پرچم ايران آن زمان ‹شير وخورشيد›وجود دارد وشير «نماد ايران» است.

پس بر روي اهرم خروجي آب،سر شيري فلزي (مجسمه‌ي کوچکي از کله‌ي شير) گذاشت و مردم هروقت براي برداشتن آب به آنجا مي رفتند مي گفتند: رفتيم از سر شير آب آورديم! به تدريج چون اين وسيله زينتي بود و ضرورتي نداشت تا بر سر لوله باشد بنابراين نصب آن از مد افتاد اما هنوز واژه ي شير نسل به نسل بر سر زبانها جاري است.

منبع : ميراث کهن ( ريشه ضرب المثل ايراني) داوري