در«یاسا»یا همان قانون چنگیزخان، ذبح گوسفند به شیوه مسلمانان ، روا شمرده نمی شد و می بایست ، سینه حیوان را مانندنحرکردن شتر بشکافند اکنون از قلم «جوینی»بزرگ بشنویم: یاسا داده بودند که هیچ کس گوشتی تسمیه( ذبح اسلامی) نکند و بر رسم مغولان ، سینه شکافند،مسلمانی در بازار گوسفندی می خرد، و به خانه […]
در«یاسا»یا همان قانون چنگیزخان، ذبح گوسفند به شیوه مسلمانان ، روا شمرده نمی شد و می بایست ، سینه حیوان را مانندنحرکردن شتر بشکافند
اکنون از قلم «جوینی»بزرگ بشنویم:
یاسا داده بودند که هیچ کس گوشتی تسمیه( ذبح اسلامی) نکند و بر رسم مغولان ، سینه شکافند،مسلمانی در بازار گوسفندی می خرد، و به خانه می برد و درها استوار می کند و تا در اندرون خانه تسمیه(ذبح اسلامی) به جای آورد،مغولی که در بازار در عقب او بود، چون کارد بر حلق گوسفند مالید، از بام خانه به زیر جَست و چُست او را بر بست و کش کشان وی را به به حضرت قاآن برد.قاآن ، ماموران را فرستاد که صورت حال معلوم شود،و چون معلوم رای روشن او شد فرمود:
این درویش مسلمان ، حکم یاسا را رعایت نموده و این مغول ، تَرک کرده.
مسلمان به سلامت سیورغامیشی (جایزه)یافت و آن مغول بدسیرت(بخوانید فضول و دلواپس شریعت) به جلادان اجل تسلیم شد.
منبع:
عطاملک جوینی:تاریخ جهانگشای جوینی، به اهتمام محمد بن عبدالوهاب قزوینی،تهران، سازمان نشر کتاب، انتشارات بامداد و ارغوان ۱۳۶۷ ، چاپ سوم ، جلد اول ص ۱۶۳
