چگونه به سؤالات جنسي کودکانمان پاسخ دهيم؟ بخش سوم به سؤالات جنسي کودکان چگونه بايد پاسخ داد؟ معمولاًسؤالات کودکان در اين رابطه، دليل بر بي‌حيايي و بي‌شرمي آنان نيست و صرفاً ناشي از کنجکاوي آنان است. اگر والدين زمينه‌ي را آن‌چنان فراهم کنند که کودکان بدون ترس و شرم و بدون بيم و هراس از […]
چگونه به سؤالات جنسي کودکانمان پاسخ دهيم؟
بخش سوم
به سؤالات جنسي کودکان چگونه بايد پاسخ داد؟
معمولاًسؤالات کودکان در اين رابطه، دليل بر بي‌حيايي و بي‌شرمي آنان نيست و صرفاً ناشي از کنجکاوي آنان است. اگر والدين زمينه‌ي را آن‌چنان فراهم کنند که کودکان بدون ترس و شرم و بدون بيم و هراس از تحقير، توهين و تنبيه و بدون محدوديت و منع خاصي، سؤالات جنسي خود را از والدين بپرسند و به پاسخ مناسب خود برسندارام ميشوندوديگر مسائل و موضوعاتجنسيدغدغه‌ي ذهني و فکريآناننخواهد بود و به‌راحتي به سراغ ديگر موضوعات هستي مي‌روند و راجع به آن‌ها سؤال مي‌کنند، موضوعاتي مثل آسمان، ستارگان، ماه، خورشيد، شب و روز، فرشتگان، خدا و شيطان، خير و شر، آدم‌هاي خوب و آدم‌هاي بد، بهشت و جهنم و…اما اگر والدين به اين سؤالات پاسخ مناسب ندهند يا دروغ بگويند، کودکان دچار سردرگمي مي‌شوند، ذهن آن‌هاحساس‌ترمي‌شود و فکر مي‌کنند که حتماً کاسه‌اي زير نيم‌کاسه است و در اين موضوع حتماً رازي نهفته است که والدين آن‌ها را از آنان مخفي مي‌کنند بنابراين وقت و انرژي زيادي در اين راه تلف مي‌کنند و ميل و عطش آن‌ها براي رسيدن به پاسخ تشديد مي‌شود و مي‌خواهند به هر شکل ممکن رمزگشايي کنند و سر از اين راز دربياورند. حتي ممکن است اين کنجکاوي، سال‌ها و تا زمان بلوغ ادامه يابد.
والدين در پاسخ‌گويي، چه نکاتي را بايد رعايت کنند؟
توهين و تحقير نکنند
والدين نبايد فرزندشان را به دليل سؤالشان ملامت و سرزنش کنند، مثل «بي‌تربيت، اين هم سؤاله که مي‌کني «بي‌شعور، ديگه از اين حرف‌ها نزني ها»
تهديد و تنبيه نکنند
برخي والدين، اگر فرزندشان سؤالي راجع به مسائل جنسي بپرسند يا احياناً به آلت تناسلي‌اش دست بزند، برخوردهاي خيلي خشني مي‌کنند: « اگر به اون جات دست بزني، داغت مي‌کنم»، « ديگه به چيزت دست نزني ها، والا مي‌کشمت»؛ و حتي بچه را کتک مي‌زنند، آن‌ها يادشان رفته است که همين کارها را خودشان در کودکي، بارها انجام داده‌اند.
مسخره نکنند
کودکان با تمسخر و ريشخند و دست انداختن، اعتمادبه‌نفس خود را از دست مي‌دهند
شرمنده و ناراحت نشوند
برخي والدين وقتي با اين‌گونه سؤالات مواجه مي‌شوند، خجالت‌زدهمي‌شوند، روي دست خود مي‌زنندو به کودک اين‌گونه القا مي‌کنند که اتفاق خيلي ناگواري افتاده است. آن‌ها نگراني و شرم خود را به فرزند خود منتقل مي‌کنند و اين باعث مي‌شود که کودک نتواند سؤالات و مشکلات خود را به‌راحتي مطرح کند.
شنونده‌ي خوبي باشند
والدين بايد اجازه بدهند فرزندشان در کمال آرامش سؤالات خود را مطرح کندو تا منظور او را به‌درستي متوجه نشده‌اند، پاسخ ندهند. شتاب‌زدگي در پاسخ دادن سبب گيج شدن کودک مي‌شود، به‌نحوي‌که گاه کودک مي‌گويد، منظورم اين نبود.
علیرضا حدادی
