نمايشگاه کتاب، اعتراض 10 ساله

نمايشگاه کتاب، اعتراض 10 ساله

نکاتي درباره ي نمايشگاه کتابي که هم اکنون در رباط عباسي نيشابور برقرار است:

1. 1. تا جايي که به خاطر دارم بيشتر از 10 سال است که همواره يک يا دو انتشارات خاص از تهران، سالي دو بار به نيشابور آمده و نمايشگاه برگزار مي کنند. چطور است که براي اين دوستان تهراني به شکل ويژه و انحصاري همواره شرايط مهيا شده و از گرفتن مجوز تا فراهم کردن مکان و تبليغات و… با آنان همکاري مي شود؟
2. چرا در تمام اين سال ها در اين نمايشگاه هاي خاص، فقط کتاب هايي تکراري (و اغلب بازاري و انباري) عرضه مي شود و از تازه هاي نشر و انتشارات معتبري همچون سخن، کارنامه، اميرکبير، افق، افراز، خوارزمي، علمي فرهنگي، چشمه و … خبري نيست؟ به عنوان مثال چرا در اين نمايشگاه هيچ گاه آثار دکتر شفيعي کدکني عرضه نمي شود؟
3. آن چه کاملا مشخص است برگزارکنندگان اين نمايشگاه تنها رويکردي اقتصادي و تجاري دارند و از آنجا که ناشران معتبر، کتاب هاي خود را با تخفيف هاي بالا در اختيار ايشان قرار نمي دهند پس به همين کتاب هاي تکراري هرساله بسنده مي کنند.
4. مدت زمان برگزاري اين نمايشگاه هربار 20 روز است که گاه تا يک ماه هم ادامه مي يابد. اين در حالي است که نمايشگاه بين المللي تهران و نمايشگاه مشهد، هرساله تنها يک نوبت و 10 روز بيشتر نيست. جالب اينجاست که اين نمايشگاه هر بار بسته به مناسبتي که در اينجا حضور پيدا مي کند رنگ عوض مي کند. اگر ماه رمضان باشد مي شود نمايشگاه «علوم قرآني»، اگر دهه فجر باشد مي شود «فجر انقلاب» و الان هم که در ايام عزاداري هستيم اسمش شده «فرهنگ ولايي و بصيرت حسيني»! اين در حالي است که کتاب هايش هيچ تغييري نمي کنند و همان موضوعات تکراري هميشگي است.
5. چرا اين تيم تکراري برگزار کننده ي نمايشگاه کتاب، هيچ گاه در هفته ي کتاب در نيشابور نمايشگاه برگزار نمي کنند؟ واضح است که در آن هفته، با توجه به تبليغاتي که در رسانه ها مي شود، بازار مناسب تري در تهران دارند و حيفشان مي آيد از آن بازار چشم بپوشند.
6. در نيشابور تنها چند کتاب فروشي وجود دارد که بيشتر کتاب مي فروشند و نه نوشت افزار. اين کتاب فروشي ها بايد هزينه هاي جاري فروشگاه خود، قبض هاي آب و برق و گاز، حقوق و بيمه کارکنان، ماليات دارايي و… را بپردازند و بعد شاهد باشند که در مدت برگزاري اين نمايشگاه، مسئولان شهرستان از جمله اداره ارشاد، شهرداري، آموزش و پرورش و ميراث فرهنگي به طور همه جانبه از ناشران تهراني و نمايشگاهي بي کيفيت حمايت مي کنند. آيا اين غير منصفانه نيست؟
7. به عنوان نمونه، در سال 1389 که براي هفته کتاب قرار بود در محل کتاب فروشي کليدر، نمايشگاهي برگزار کنم مسئول وقت فضاي سبز شهرداري براي مجوز تبليغات در سطح شهر، مبلغ 200 هزار تومان از بنده گرفت و البته فقط اجازه داد در خيابان هاي فرعي، بنرهاي تبليغاتي را نصب کنم و تبليغات در غير محل هاي مشخص شده در خيابان امام را غير قانوني دانست. اما شما مي بينيد که براي اين ناشر تهراني، هر بار که به نيشابور مي آيد چنين منعي وجود ندارد و تمام دار و درخت هاي حاشيه ي خيابان امام پر است از تبليغات زرد رنگ ايشان.
8. اصولا آيا اين که با برگزاري يک نمايشگاه توسط يک موسسه يا شرکت از شهري ديگر (هر کالايي که باشد) سرمايه اي از شهر خارج شود و به شهر ديگري انتقال يابد در راستاي منافع شهرستان است؟ آيا مسئولان محترم فکر
   نمي کنند ادامه ي اين روند موجب دلسرد شدن کتاب فروشان شهرستان شده و به تعطيلي آن ها بينجامد؟
9. اگر مسئولان، نيت فرهنگي دارند مي توانند با ناشران معتبر، رايزني کنند تا هر ساله يک يا دو بار کتاب هاي روز و کتاب هاي معتبر خود را در نيشابور عرضه کنند تا هم مردم بهره مند شوند و هم کتاب فروشان شهرستان براي اين که در رقابت کم نياورند تشويق شوند همواره به روز بوده و تازه هاي نشر را ارائه کنند.
10. سرانجام اين که اين اعتراض و انتقاد بنده و برخي کتاب فروشان، سال هاست که بارها در حضور مسئولين اداره ارشاد و حتي فرمانداري وقت، گفته شده اما نتيجه اي گرفته نشده است. اين که اين بار به طور مفصل در اينجا درج شد يکي به اين اميد است که رياست تازه ي اداره ي ارشاد که خود از اهالي کتاب است اگر اين امکان را داشت چاره اي بينديشد و ديگر اين که دست کم همشهريان نيشابوري، خود به قضاوت بنشينند.

نویسنده :مهدی کاکلی