کم رويي چيست؟ با فرزند کم رو و گوشه گير خود چگونه رفتار کنيم؟ رفتار کم رويي و انزواطلبي به عنوان يک اختلال رفتاري از شايع ترين مشکلات کودکان و نوجوانان است. در بسياري از مواقع کم رويي «اصلي ترين مانع شکوفايي قابليت ها، خلاقيت ها و ايفاي مسؤليت هاست». کم رويي يک توجه غير […]
کم رويي چيست؟
با فرزند کم رو و گوشه گير خود چگونه رفتار کنيم؟
رفتار کم رويي و انزواطلبي به عنوان يک اختلال رفتاري از شايع ترين مشکلات کودکان و نوجوانان است.
در بسياري از مواقع کم رويي «اصلي ترين مانع شکوفايي قابليت ها، خلاقيت ها و ايفاي مسؤليت هاست». کم رويي يک توجه غير عادي و مضطربانه به خويشتن در يک موقعيت اجتماعي است.به زبان ساده کم رويي يعني«خود توجهي» فوق العاده و ترس از مواجه شدن با ديگران . البته بايد توجه داشت که صرف احساس تنهايي به معناي کم رويي يا ناتواني و معلوليت اجتماعي نمي تواند باشد. احساس تنهايي ممکن است کاملأ گذرا و موقتي باشد و فرد دوباره نشاط زندگي و تمايل به فعاليت اجتماعي را بازيابد .
عوامل مؤثر در ايجاد کم رويي و رفتار غير اجتماعي فرزند
تسلط و کنترل زياد، بي تفاوتي، رفتار بي ثبات، بي احترامي، توجه و محبت افراطي، تبعيض، واگذاري مسؤليت بيش از حد، عدم واگذاري مسؤليت، پرخاشگري و خشونت.
درمان کم رويي و اهميت آن
کم رويي بايد هر چه زودتر شناسايي، پيشگيري و درمان شود چون با گذشت زمان گسترده تر و پيچيده تر ميشود.
1- با ايجاد محيطي گرم و صميمي اجازه دهيد فرزندانتان به راحتي اظهار نظر کنند.
2- سعي کنيد الگوي تربيتي خوبي براي فرزندانتان باشيد چون آنها از شما الگو
مي گيرند.
3- در حد معقول از فرزندانتان مراقبت کنيد چون افراط در مراقبت باعث عدم استقلال کودک مي شود و کودک وابسته و غير مستقل نمي تواند با بچه هاي ديگر به سر برد در اين صورت با مهارتهاي اجتماعي آشنا نمي شود.
4- رفتار کم رويي و انزواطلبي را با توجه بيشتر تقويت نکنيد. در هنگام ارتباط و تماس او با ساير کودکان وي را مورد توجه و تشويق قرار دهيد.
5- به کودک خود بفهمانيد که او را دوست داريد.
6- رفتار مثبت فرزندتان را مورد تأييد قرار دهيد تا اعتماد به نفس پيدا کند و با ديگران ارتباط برقرار کند.
7- با آموزش مهارتهاي هنري ، ورزشي ،علمي و… و ثبت نام او در فعاليتهاي گروهي و اجتماعي مي توانيد کم رويي و انزواطلبي او را درمان کنيد.
8- اگر فرزندتان لکنت زبان دارد و يا در صحبت کردن مهارت کافي را ندارد، سعي نکنيد ادامه صحبت و يا منظور او را حدس بزنيد اجازه دهيد او به راحتي و با آرامش سخن بگويد.
9- براي از بين بردن کمرويي فرزندتان به هيچ عنوان او را با ديگري مقايسه نکنيد.
10- اگر شما در سنين کودکي فردي اجتماعي و فعال بوده ايد آن را به رخ فرزندتان نکشيد او فرزند شماست ، کپي شما نيست.
11- به او مسؤليت بدهيد.
12- براي خريد و يا کارهاي اجتماعي ديگر وي را تشويق کنيد.
نویسنده :علیرضا حدادی
