کلاف سردرگم متولي ورزش معلولان

کلاف سردرگم متولي ورزش معلولان

در شماره هاي گذشته ي خيام نامه گلايه ي تعدادي از معلولين و جانبازان ورزشکار شهرستان از عدم همراهي اداره ي بهزيستي با ورزشکاران معلول مطرح شد در پي آن جوابيه اي از سوي اداره ي مربوطه ارسال شد که بر اساس قانون در نشريه درج شد. اما گلايه هاي ورزشکاران همچنان ادامه يافت. براي پي گيري نشريه تصميم گرفت تا در اين خصوص گزارش جامع تري تهيه نمايد.

در ابتداي تهيه ي گزارش در جمع ورزشکاران معلول حاضر شديم تا مشکلات وانتظارات آنان را بشنويم.

خانمي که مي خواست هويتش فاش نشود، به ما گفت: تعدادي از معلولين و جانبازان چندين سال است که ورزش مي کنيم. همين ورزش کردن نحوه زندگي ما را متحول کرده است. ولي در اين ميان ما که زير مجموعه بهزيستي هستيم توقع داريم از کمک هاي آنها نيز استفاده کنيم. گاه حتي از جيب خود پول اياب و ذهاب را فراهم نموده ايم. تمام وسايل را خودمان بدون هيچ کمکي فراهم کرده ايم. ما بارها از رئيس بهزيستي درخواست کمک کرده ايم ولي ايشان هيچ کمکي به ما نکرد.

آقاي ديگري هم که خود را « ز» و نماينده واليبال نشسته معرفي مي کرد، گفت: خبر موثق دارم که در گذشته، پول بهزيستي را به فرمانداري داده اند تا براي ساختمان فرمانداري آسانسور بزنند، يعني ما واجب تريم يا فرمانداري؟ بهزيستي اگر متولي ورزش معلولان است که هزينه هم بايد بدهد ولي اگر نيست در هيچ کجا نباشد. اگر ايشان متولي نيست پس چرا 12آذر برنامه ورزشي مي گذارند.اگر متولي ورزشما نيستيد چرا ميزباني نيشابور در مسابقات واليبال را کنسل کرديد؟ و چرا مي گوييد ما به ورزش اهميت مي دهيم و به آنها کمک مي کنيم. ما چندين نفر قهرمان استاني و کشوري داريم. تيم منتخب استان را فقط بچه هاي ماتشکيل مي دهند. فقط در زمان آقاي رامبد بودجه ما را به حساب خاص مي ريختند. اما آقاي عليزاده نمي خواهد کمک کند..

در اين ميان نوجواني که بر روي ويلچر بود و دست و پايش به شدت مي لرزيد جلو آمد و گفت:آقا مي شود من هم صحبت کنم؟به خدا درد و دل زيادي دارم.»مي دانيد من چند بار در مسابقات استاني و کشوري شرکت کردم و به مقام هاي مهمي هم دست يافتم که اگر مربي دلسوزم آقاي دولابي نمي بود، شايد من گوشه خانه مان مي پوسيدم. با وجود اين مقام ها از من در حد خودم تقدير نشده و هروقت چيزي گفتم جوابي نشنيدم. آنها مي گويند، آقاي دولابي مربي شمانيست. آخر مگرمي شود؟ پس چه کسي اين تيم ها را به مسابقات مي برد؟يا مي گويند که اگر مي خواهيد وام بگيريد برويد ازدواج کنيد.آخر با کدوم پول و باچه کسي ازدواج کنيم؟ مگر کسي با من ازدواج مي کند؟ خب به خود من وام بدهند تا بتوانم بيشتر کار کنم و مقام هاي بهتري بياورم. از سويي اگر واقعا پول ندارند،حداقل مي توانند که تا محل تمرين بيايند و سري از ما بزنند، اين که پول لازم ندارد.»

سعيد سليماني دبير هيئت ورزش معلولين و جانبازان در اين خصوص به ما مي گويد:قشري که ما با آنها کار مي کنيم آسيب پذيرند.پر کردن وقت خالي آنها خيلي مهم است ما اگر در ورزش و سلامتي معلولان تلاش مي کنيم براي کم کردن بار هزينه اي است که از نظر معلوليتي به آنها وارد مي شود. در حال حاضر سه نهاد هستند که هرکدام کم کاري را بردوش ديگري مي اندازند، بنياد شهيد و جانبازان، اداره ورزش و جوانان و سازمان بهزيستي.

وي افزود: همه اينها بر مي گردد به هيئت ورزشهاي معلولين و جانبازان، اين هيئت را ارگانهاي فوق بايد کمک کنند ولي تا کنون هيچ کدام حمايت خاصي در اين زمينه نکرده است. البته نسبت به بقيه ديدگاه بهزيستي در رابطه با ورزش بچه هاي معلول چندان مثبت نيست.اگر ما بخواهيم برنامه اي داشته باشيم بايد ساعتها پشت در اتاق ايشان منتظر باشيم.ما پيشنهاد داديم آقاي رمضانعلي دولابي به عنوان رييس هيئت باشند ولي هنوز به ما کتبي اعلام نشده است.

عصمت نعيمي روابط عمومي هيئت جانبازان و معلولينکه در ارتباط با هر سه نهاد مذکور بوده و کارهاي روابط عمومي را هم انجام مي دهد، به ما مي گويد: سال قبل ما در تيراندازي، شنا، دو ميداني، واليبال و تنيس روي ميز کاملا فعال بوديم ولي الان فقط دو ميداني و واليبال کم و بيش فعالند. بعضا در ماه 250هزارتومان پول سرويس اياب و ذهاب بچه ها بود که بهزيستي يک ميليون به صورت موردي روي پرونده بچه ها يادداشت کرده است. وقتي بچه ها مقام مي آورند يکصد هزار تومان مي دهند، امابا منت! يکي دو ميليون هم براي سرويس بچه ها داده اند و حالا مي گويد ما متولي ورزش نيستيم.وقتي اين مسائل رسانه اي شد آقاي عليزاده هم گفتند که ديگر به ما کمک نمي کنند و گفتند: من به خيامنامه جوابيه دادهام و شما هم بايد نامه اي به نشريه بدهيد و بگوييد که ما به شما کمک کرده ايم. اگر چنين کرديد، ماقول مي دهيم يک ميليون تومان به شما کمک کنيم.ايشان از طرفي گفته بودند که يک ريال هم ندارند، اما حالا حاضرند در صورت انجام اين کار اين مبلغ را بپردازند. معلولين ما همه درددل دارند اما هيچ کدام هم جرأت حرف زدن ندارند، چون حذف مي شوند.

رمضانعلي دولابي از مدال آوران ورزش جانبازان و معلولان و سرپرستاين هيئت به ما مي گويد:آقاي عليزاده گفته انددولابي کاره اي نيست. پس اين بچه ها از کجا آمدندو مقام آوردند، من اينها را به اينجا رساندم.بنياد شهيد و اداره ورزش کمک هاي خوبي کردند ولي بهزيستي کم کاري کرده است.

در راستاي وظيفه حرفه اي رسانه و براي حفظ انصاف در تکميل گزارش به سراغ حميد رضا عليزاده رئيس اداره بهزيستي رفتيم تا حرف هاي طرف مقابلرا هم بشنويم. وي در خصوص گلايه هاي مطرح شده گفت:فعاليتهاي بهزيستي بسيار گسترده است. از بدو تولد يک بچه تا سالمندي در محدوده کار ماست. ما اينجا معلوليني با بيماري هاي خاص داريم که جانشان در معرض خطر است.حال شما بگوييد براي کمک کدام واجب تر است؟ ما نسبت به مشهد معلول بيشتريداريم و مددجويمان بيشتر است. از سويي اولويت شغل و مسکن مددجو است چرا که وقتي کار و محل سکونت مددجو حل شود70درصد از زندگيش حل شده است.ما خانواده اي داريم با3معلول که نان شب ندارند. بديهي است وام براي افرادي که سرپرست خانوار هستند نسبت به افراد مجرد در اولويت باشد.

وي در رابطه با شايعه ساخت آسانسور در فرمانداري از بودجه بهزيستي، ضمن تکذيب آن گفت: بهزيستي بايد بر اماکن عمومي و ادارات پر تردد جهت بستر سازي و تسهيل در حرکت معلولين از جمله آسانسور و راه پله شيب دار نظارت داشته باشد، نه اين که بودجه اي به آن ها بدهد.

رئيس بهزيستي در رابطه با ورزش معلولان گفت: مگر ما متولي ورزش هستيم يا اداره ورزش؟وقتي ما اين همه فعاليت داريم نمي توانيم به ورزش برسيم، ولي بازهم سعي کرده ايم به آنها کمک کنيم و کرده ايم. ما در بودجه سرفصلي براي ورزش نداريم و من هزينه ها را از جاهاي ديگر ميزنم و يا از محل مشارکتهاي مردمي به آن ها کمک کرده ايم.اگر مقام مي آوردند مبلغ 100هزار تومان مي داديم، 2ميليون هم به عنوان اياب و ذهاب داديم.با آقاي دولابي که مربي بچه هاست هم مشکلاتي داريم، اصلا ايشان جانباز است نه معلول تحت پوشش ما.يکسري مسابقات واليبال را هم که قرار بود در نيشابور برگزار شود به دليل ناهماهنگي با ما و عدم وجود شرايط مناسبآن را کنسل کردم و تيم را هم نفرستاديم.

وي خاطرنشان کرد: هرسال قول 2ميليون داده بوديم که داده ايم. يکبار آقاي دولابي آمد و درخواست پول کرد و من هم در جواب گفتم حقيقتا اعتباري براي ورزش نداريم ولي ما تاجايي که بتوانيم بازهم کمک مي کنيم ولي ايشان نامه اي نوشتند و امضاي معلولين را جمع کردند. بعد همين خانم نعيمي آمد و گفت ما را مجبور کرده ما نميخواستيم امضا کنيم .

عليزاده افزود:به خانم نعيمي گفتم شما اين امر را رسانه اي کرده ايد و گفتيد ما کمک نميکنيم پس حالا هم کمکتان نميکنيم.ما اگر بخواهيم پول بدهيم مستقيما به NGOمي دهيم.شما اگر جاي من باشيد و با اين که کمک مي کنيد، بگويند کاري نشده، آيا ناراحت نمي شويد؟ اين هم که چرا به محل تمرينات نرفته ايم براي اين است که ما را دعوت نکرده اند، دعوت کنند، حتما مي رويم.

وي در بخش هايي از سخنانش از برخي موازي کاري هاي ادارت دولتي با بهزيستي و برخي مسائل ديگر گلايه کرد، اما از آن جا که خواستار عدم ضبط و انتشار اين مطالب شد، اخلاقا از طرح آن ها معذوريم.

نویسنده :سید مسعود موسوی تبار و احسان سلیمانی