«پیرکُماج»؛ محرومیت بیخ گوش شهر

عدم اجرای طرح هادی، ریشه مشکلات روستای 600 نفره

رضا زرگرانی- پیرکماج؛ روستایی در 5 کیلومتری  شهر نیشابورکه در بخش مرکزی قرار گرفته است. شاید نام این روستا با آن که فاصله ی چندانی با شهر ندارد را خیلی کم و شاید اصلا نشنیده باشید؛ در شماره434 هفته نامه خیام نامه یکی از مخاطبان عزیز که از اهالی روستای پیرکماج است، در ستون «صدای مردم» از مشکلات این روستا نوشته بود. خبرنگار «خیام نامه» در جهت ارج نهادن به صدای مخاطبان، به سراغ مردم پیرکماج رفت تا مگر بتواند قسمتی از مشکلاتشان را مثل عدم برق رسانی به بیش از 50 خانه در این روستا را به گوش مسئولان مربوطه برساند.

روز گرم چهارشنبه دوم مرداد، به همراه ابراهیم پیرکماجی رییس شورای روستای پیرکماج به سمت این آبادی حرکت می کنیم. او در همان ابتدای مسیر درد ودل خود را با ما آغاز کرد و برای توصیف محرومیت روستای خودش گفت: اگر چشمان ت را ببندی و زمانی که به روستا رسیدیم باز کنی، احساس خواهی کرد که روستای ما در دور دست ترین نقطه از شهر نیشابور قرار دارد و این حجم از محرومیت را باور نخواهی کرد!
پیرکماج  150 خانوار و حدودا 610 نفر جمعیت دارد.

طرح هادی در پیرکماج اجرا نشده است

ابراهیم پیرکماجی، رییس شورای روستا، در حال قدم زدن با خبرنگارما در روستایی که حتی یک متر مسیر آسفالت ندارد، می گوید: هر بار به بخشداری می رویم می گویند طرح هادی در روستای شما اجرا نشده است. آن فرد روستایی اشتباه کرده فرزند خود را پس از ازدواج درون روستا نگه داشته و در زمین کشاورزی خود برایش خانه ساخته است. آخر مگر آن ها به مردم زمین واگذار کرده اند که حالا از طرح هادی می گویند.

گرفتن برق از همسایگان

در این روستا، خانه های یک سوم اهالی فاقد برق کشی مجاز است و حدود 50 خانواده مجبور شده اند از خانه های اطراف که برق دارند،  سیم کشی کنند تا برای نیاز های اولیه زندگی برق داشته باشند. نظم بصری سیم کشی ها آن قدر به هم ریخته است که تمام کوچه ها مثل شهر های عراق پر از  رشته های سیم شده است.

رییس شورای پیرکماج می گوید: همه روستاهای اطراف ما (با فاصله بسیار کم) مثل حصارگل، نقاب، یک لنگه  وضعیت شان از همه لحاظ از پیرکماج بهتر است. داخل روستای حتی یک متر آسفالت نشده است و هنوز مردم درون خاک و گِل زندگی می کنند.

اینجا حتی برای آدرس دادن هم مشکل دارند، چرا که هیچ کدام از کوچه های روستا شماره گذاری و نام گذاری نشده اند .

در همین حال یکی از ساکنان روستا خانه ی نوساز خود را به خبرنگار «خیام نامه» نشان داد و با بغضی در گلو گفت: 10 سال قبل این زمین را خریدم و با شوق فراوان خانه ام را ساختم اما حالا به خاطر نبود آب و برق و گاز مجبورم در همان خانه ی قدیمی خود زندگی کنم.

خانه بهداشت هم  برق ندارد!

او در پاسخ به این سوال درباره ی نبودن برخی از خانه ها در طرح هادی روستایی گفت: اصلا خانه های ما درون طرح هادی قرار ندارد؛ قبول، اما مگر می شود خانه ای 15 سال برق نداشته باشد مگر این افراد ایرانی نیستند؟ مگر ما از کشورهای همسایه بدتریم که به آنها برق صادر می شود؟ اصلا مردم روستا اشتباه کرده اند و خانه های شان درون طرح هادی نیست؛ چرا به خانه ی بهداشت روستا  بعد از 10 سال برق نمی دهند؟ آنجا که دولتی است !

تجمع در فرمانداری

چند روز قبل حدود 60 نفر از  اهالی روستا به فرمانداری رفتند تا به گفته خودشان، حق ضایع شده ی این روستا را بگیرند اما مسئولان، اهالی روستا را به بنیاد مسکن ارجاع دادند. به گفته یکی از اهالی بنیاد مسکن حدود 130 هزار تومان از هر خانواده برای نقشه کشی گرفته اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است.

مسئولان نیشابور وعده های توخالی دادند!

ابراهیم پیرکماجی از روز های ابتدای فعالیتش در شورا گفت: من در همان روز های اول آقای عرب پور(معاون فنی و عمرانی سابق فرمانداری) ، آقای بوژمهرانی (بخشدار سابق) و رییس اداره برق آقای بهشتیان را به روستا دعوت کردم؛ زمانی که آمدند از شدت محرومیت روستا متعجب بودند و می گفتند مگر می شود روستایی در این نزدیکی برق نداشته باشد. وعده های زیادی مثل مسئولان بالای مملکت به من و روستاییان دادند اما وقتی که از روستا خارج شدند دیگر پشت سرشان را هم نگاه نکردند!
پیرکماجی افزود : هر مسئولی که بگوید از این وضعیت بی اطلاع ام ، دروغ گفته است.
دهیاری  ناکارآمد

از یکی از ساکنین روستا درباره وضعیت دهیاری روستا و برنامه هایش برای اجرای طرح هادی پرسیدیم. طرحی که گویا به نقطه عطف مشکلات اینجا تبدیل شده است. پیرانی گفت: متاسفانه دهیار روستای ما حدودا 8 سال است که یک نفر ثابت است. او مدعی بود، دهیار هیچ تلاشی در جهت رفع محرومیت از این روستا انجام نمی دهد  و هر دوره با توجه به این که اکثریت اهالی روستا  با هم قوم و خویش هستند او را تغییر نمی دهند!

ابراهیم، همان عضو شورا که همراه مان است، در پاسخ می گوید: ما در شورای روستا 3 نفر هستیم، حتی اگر من هم با دهیار مخالفت کنم با توجه به این که دو عضو دیگر شورا از بستگان بسیار نزدیک او هستند ، باز هم او را تایید خواهند کرد.

هم ولایتی اش هم در میان صحبت های او به خبرنگار ما گفت: حدودا 200 نفر از مردم روستا به بخشداری نامه نوشتیم تا دهیار توسط شورا روستا تغییر کند، اما بی فایده بود و نزدیک به ده سال است که دهیار روستای بسیار محروم پیرکماج تغییر نکرده است.

شرط اداره  برق

چندین سال قبل اداره برق برای ما شرط گذاشت که اگر سیم های برق روستا را تبدیل به کابل کنید و یک ترانس خریداری کنید ما ادامه کار را انجام خواهیم داد. وقتی که حساب کردیم در آن سال باید بیش از 150 میلیون تومان هزینه می کردیم. هیچ کس راضی نشد؛ البته اهالی روستای ما آن قدر درآمد ندارند که چنین مبلغی را تامین کنند.

هزینه ی بالای جابجایی تیر های برق

رییس شورای پیرکماج هم ادامه داد: ما از بودجه ی دهیاری دو میلیون تومان هزینه کرده ایم تا بعضی خانه ها عقب نشینی را انجام دهند، اما تیر های چراغ برق همین طور در وسط کوچه ها مانده و اداره برق از ما در خواست مبلغ 25 میلیون تومان را کرده تا تیرهای برق را جابجا کنند. بعضی از تیر های برق روستا چوبی بود که در اثر فرسایش و موریانه بسیار آسیب دیده اما اداره برق حتی آنها را هم عوض نمی کند.

 طلاق گرفتن به خاطر نبود برق

رییس شورای روستا خانه ای را به خبرنگار خیام نامه نشان داد و گفت : خانم این خانه به خاطر نبود آب و برق و گاز از شوهرش جدا شده و گفته است تا زمانی که خانه ام درست نشود به اینجا بر نمی گردم!

در همین حین پیرکماجی باغی را با فاصله بیشتر از روستا به ما نشان داد و افزود: صاحب این باغ پول داده و برایش برق کشیده اند اما حدود 50 خانه درون روستا پس از 15 سال برق ندارند.

پول، حلال مشکلات

مشکل مردم پیرکماج فقط برق نیست، خانه ی خود رییس شورا علاوه بر برق، گاز هم ندارد. خودش می گوید: حتی آبرسانی را هم انجام نمی دادند اما با پول کارم را انجام دادند و گفتند می توانی انشعاب آزاد خریداری کنی و من مجبور شدم در آن زمان مبلغ دو میلیون تومان واریز کنم و در همان روز مشکل را بر طرف کردند.

توضیحات بخشدار و عدم پاسخگویی رییس بنیاد مسکن

در تماسی که خبرنگار خیام نامه با شریفان بخشدار بخش مرکزی داشت؛ وی درباره وضعیت طرح هادی روستای پیرکماج گفت: کارشناسان برای قرارگیری خانه های جدید درون طرح هادی به روستا مراجعه کرده اند و متوجه شدند که تعدادی از خانه ها در مسیر سیل قرار دارند به همین خاطر از کارشناسان آب منطقه ای خواستیم تا به بررسی این موضوع بپردازند.

شریفان از خبرنگار «خیام نامه» خواست تا برای توضیح بیشتر با محمدیان رییس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در تماس باشد. محمدیان اما در پاسخ خبرنگار «خیام نامه» گفت: فعلا قادر به پاسخ گویی نیستم. سوالات خود را طی نامه ای ارسال کنید تا پاسخ دهم.

پاسخ امور برق شهرستان

علی رغم آن که از بخشداری و بنیاد مسکن نتوانستیم به توضیحی مفید دست یابیم، امور برق  شهرستان در پی تماس خبرنگار «خیام نامه» پاسخ نسبتا کاملی به سوال ما ارایه داد.

بنا بر توضیح روابط عمومی مدیریت برق شهرستان، درخواست تامین برق و واگذاری انشعاب در روستاها صرفا پس از ارائه مجوزهای لازم از بخشداری و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی امکان پذیر می باشد.

امور برق شهرستان در خصوص جابه جایی پایه های برق قرار گرفته در وسط معابر که به علت تعریض معبر  وتخریب منازل صورت پذیرفته، گفت: برابرمصوبه هیات محترم وزیران جابجایی تاسیسات مذکور بر عهده متولیان بازگشایی مسیر (دهیاری و بنیاد مسکن) می باشد.

روابط عمومی مدیریت برق نیشابور اضافه کرد: این مدیریت آمادگی مساعدت و همکاری در خصوص ارائه طرح و نظارت بر اجرای طرح را دراولویت به جهت ایمن سازی مسیر  دارد.