خوب و بدِ بازی های رایانه ای مقدمه: نقش بازی در شکل گیری شخصیت کودکان و برقراری روابط اجتماعی میان آنان بر هیچ کسی پوشیده نیست . از طرفی بازی می تواند باعث تخلیه هیجانی کودک شود به طوری که برای رشد همه جانبه ی کودک لازم و ضروری می باشد . لذا والدین نمی […]
خوب و بدِ بازی های رایانه ای
مقدمه:
نقش بازی در شکل گیری شخصیت کودکان و برقراری روابط اجتماعی میان آنان بر هیچ کسی پوشیده نیست . از طرفی بازی می تواند باعث تخلیه هیجانی کودک شود به طوری که برای رشد همه جانبه ی کودک لازم و ضروری می باشد . لذا والدین نمی توانند و نباید بازی را از فرزند خود گرفته و مانع آن شوند. اما دیر زمانی است که شکل بازی های کودکان تغییر یافته و آنان را از بازی های پر جنب و جوش و هیجانی بیرون از خانه گرفته و غالبا توجه شان را در مقابل جعبه ی جادویی در داخل خانه یا گیم نت ها و در پای رایانه و یا گوشی های تلفن همراه متمرکز نموده است.
مزایای بازی های رایانه ای
بازی های رایانه ای علی رغم اینکه مشکلاتی برای کودکان ایجاد می نماید فوایدی نیز دارد و این نظریه مورد اتفاق صاحب نظران تعلیم و تربیت می باشد. در این بخش به فواید آن می پردازیم.
الف) تقویت مهارتهای اجتماعی : بازی های رایانه ای می تواند باعث رشد مهارت های اجتماعی و گسترش روحیه ی همکاری میان افراد به ویژه همسالان کودک شود و از این طریق دوستی های کودکان را گسترش دهد.
ب ) تخلیه هیجانات : در بازی های رایانه ای یاد می گیرند که چگونه هیجانات منفی مانند خشم و هیجانات مثبت مانند شادی را بر روی شخصیت های غیر واقعی تخلیه نمایند.
ج ) افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس : بازی های رایانه ای به دلیل شکل بازی و امتیاز دهی در مقابل موفقیت های فرد در حین بازی می تواند باعث تقویت خود باوری و خود ارزشمندی در کودک شود.
د ) هماهنگی میان اعضاء : به دلیل استفاده همزمان از فکر، ذهن ، چشم و دست در هنگام بازی های رایانه ای نوعی هماهنگی و انسجام را میان اعضاء می توان یافت.
معایب بازی های رایانه ای
علی رغم محاسنی که این گونه بازی ها دارند اگر در نحوه ی استفاده ی از آن در مدت زمانی که کودک وقت خود را پای این بازی ها می گذارد دقت لازم را نداشته باشیم بدون شک معایب آن بسیار زیاد تر از محاسن آن می باشد. و چه بسا که صدمات جبران ناپذیری بر روی شخصیت و رفتار کودک بر جا بگذارد . لذا اگر سخن از معایب این گونه بازی ها به عمل می آید مقصود افراط و زیاده روی در انجام آن می باشد.
عوارض جسمانی :
چشمان فرد به دلیل قرار گرفتن مستقیم او مقابل رایانه و خیره شدن طولانی به آن دچار عوارضی می شود. نشستن نا مناسب در هنگام بازی برای مدت زیادی به شکل گیری نامناسب ستون فقرات منجر می شود. آرتروز گردن، درد مفاصل در مچ و انگشتان دست از عوارضی است که در گذشت زمان خود را نشان می دهند.
عوارض روحی و روانی :
تقویت روحیه ی پرخاشگری : مهمترین مشخصه ی بارز بسیاری از بازی های رایانه ای حالت جنگ و گریز آنها می باشد و فرد برای رسیدن به مرحله بعد و گرفتن امتیاز لازم ناچار به مبارزه و ستیز می باشد که همین خود عامل مهمی در تقویت روحیه ی پرخاشگری و خشونت در کودکان می شود که وجه مشترک بازیهای رایانه ای نیز هست.
گوشه گیری : افراط و زیاده روی در این نوع بازیها باعث انزواطلبی و گوشه گیری کودکان می شود به نوعی که آنان از جامعه گریزان هستند و از اینکه وقت خود را در میان گروهی از دوستان ، فامیل و اعضای خانواده ی خود سپری کنند طفره می روند.
افت تحصیلی : به دلیل جذابیت فوق العاده این نوع بازی ها کودکان وقت بیشتری صرف آن می کنند و اشتغال فکری ، ذهنی به بازی آنها را در موفقیت های تحصیلی دچار یاس ، ناامیدی و شکست می نماید.
کلام آخر:
_ بازی های رایانه ای را نمی توان از کودکان گرفت به ویژه در این میان علاقه پسران بیش از دختران می باشد پس بهتر است از بازی هایی که روحیه خلاقانه را در آن تقویت می نماید بیشتر بهره برد ( بازیهایی که مورد تایید بنیاد ملی بازی های رایانه ای می باشد مورد تاکید است) .
_ کودکان اگر به تنهایی بازی رایانه ای را انجام دهند اثر تخریبی آن بیشتر است پس بهتر است والدین در این بازی ها با فرزندان خود مشارکت نمایند.
_ هر چقدر والدین دقت و انرژی خود را صرف بازی با فرزند خود نمایند کودکان کمتر به طرف بازی های رایانه ای می روند.
_ عضویت فرزندان در بازی های ورزشی ، رفتن به طبیعت و کوهستان و انجام بازی های مورد علاقه ی کودک به همراه والدین می تواند از شدت علاقه به بازی های رایانه ای بکاهد.
