رضا ميرابي «ترانه هاي عاميانه نيشابور»، دومين اثر محمد صادقي، نويسنده اهل ادبيات نيشابوري، که پيش از اين «ضرب المثل هاي نيشابور» را کتاب کرده بود، در اسفند ماه سال امسال به چاپ مي رسد. محمد صادقي، که مدت ها از چاپ نخستين اثر او با عنوان «نيوشه» (فرهنگواره ضرب المثل هاي نيشابور» مي گذرد، […]
رضا ميرابي
«ترانه هاي عاميانه نيشابور»، دومين اثر محمد صادقي، نويسنده اهل ادبيات نيشابوري، که پيش از اين «ضرب المثل هاي نيشابور» را کتاب کرده بود، در اسفند ماه سال امسال به چاپ مي رسد.
محمد صادقي، که مدت ها از چاپ نخستين اثر او با عنوان «نيوشه» (فرهنگواره ضرب المثل هاي نيشابور» مي گذرد، در باره اثر تازه خود به «خيام نامه» مي گويد: اين کتاب که متشکل از 600 دوبيتي و تعدادي «لالايي» رايج در گويش نيشابوري است در قالب 100 صفحه و با تيراژ 500 نسخه از سوي نشر «مرنديز» ، در اسفند ماه سال جاري چاپ و در بازار کتاب توزيع مي شود.
صادقي افزود: اين ترانه ها که در گويش هاي مختلف با نام هاي «فرياد» و «چهاربيتي»، «رباعي» و «تربيتي» نيز شهرت دارند، در طول چند سال و با تحقيق شفاهي در ميان مردم نيشابور و به ويژه کهنسالان نيشابوري گرفته شده است.
مدرس ادبيات و زبان فارسي دانشگاه فرهنگيان نيشابور تصريح کرد: کتاب ترانه هاي عاميانه نيشابور دومين اثر من است.کتاب نخست من با عنوان نيوشه که حاوي 1600 ضرب المثل رايج در گويش نيشابور است، در سال 84 به چاپ رسيد و اکنون در حال آماده سازي براي چاپ دوم به سر مي برد.
صادقي خاطر نشان کرد : اين که مي گوييم اين ابيات، ترانه هاي رايج در گويش نيشابوري است، به اين معنا نيست که در گويش ها و زبان هاي ديگر رايج نباشد بلکه بسياري از اين اشعار در گويش هاي ديگر نيز مشترک است و مسئله کوچ ترانه ها موجب رواج بسياري از آن ها در بين مردم نيشابور شده است.
وي در خصوص از بين رفتن گويش هاي محلي و عاميانه زبان با گذشت زمان، تصريح کرد: ازبين رفتن گويش هاي محلي و عاميانه در يک زبان، امري طبيعي است و اين اتفاق يکي ويژگي براي پويايي زبان محسوب مي شود. به نظر من گويش نيشابور تا دونسل ديگر يعني به تقريب در 30 سال آينده ، از بين رفته و احتمالا گويشي به نام نيشابور وجود نخواهد داشت.
اين نويسنده نيشابوري ادامه داد: هدف از نوشتن کتبي با موضوع گويش نيشابوري، نه به منظور جلوگيري از از بين رفتن اين گويش بلکه با هدف آشنايي آيندگان با فرهنگ و گويش و آداب و رسوم گذشته نيشابور است.
صادقي در ادامه با تاکيد بر نقش موثر حمايت از نويسندگان در چاپ آثار فخيم و ارزشمند، بيان کرد: هيچ حمايتي از سمت اداره ارشاد و ساير نهاد ها در روند چاپ کتاب صورت نگرفته است. قرار بود انجمني با عنوان «انجمن نويسندگان نيشابور» با همکاري اداره ارشاد و نويسندگان نيشابوري تاسيس شود اما هنوز اقدامي در اين راستا انجام نشده است. من خودم مايل بودم که اين کتاب را تحت قالب همين انجمن به چاپ برسانم اما اين امکان فراهم نشد.
وي اظهار کرد: در بحث مالي نيز هيچ گونه بسته حمايتي از سمت نهادهاي مربوطه براي نويسندگان در نظر گرفته نشده است و هرکس اثري را به چاپ مي رساند، با هزينه شخصي خويش و بر اساس علاقه خودش است. هر چند نهاد ها و ادارات مي توانند با خريد تعدادي از نسخه هاي کتاب به نويسندگان آثار کمک کنند.
صادقي در پايان با ياد آوري اين که در تابستان آينده کتاب سوم وي با عنوان «توصيف و تحليل گويش نيشابور» به چاپ خواهد رسيد، ابراز اميدواري کرد که انجمن نويسندگان نيشابور زودتر از زمان چاپ اين کتاب، آغاز به کار کند.
