ناگفته هاي مظفري در گفت و گوي اختصاصي با خيام نامه:  فقط دو نفر از برنامه رفتنم خبر داشتند.
ناگفته هاي مظفري در گفت و گوي اختصاصي با خيام نامه:  فقط دو نفر از برنامه رفتنم خبر داشتند.

  آزاده مهدیار / احسان سیلمانی/عکس از فرشید اصغری اين ها يا عضو شورا بوده اند و يا قصد ورود به شورا را دارند و مي خواهند اعلام حضور کنند، در کنار اين هدف وقتي اخلاق و انصاف را هم حذف کنند چنين فضايي ايجاد مي شود. مباحثي هم که لااقل در مورد من مطرح […]

 

آزاده مهدیار / احسان سیلمانی/عکس از فرشید اصغری

اين ها يا عضو شورا بوده اند و يا قصد ورود به شورا را دارند و مي خواهند اعلام حضور کنند، در کنار اين هدف وقتي اخلاق و انصاف را هم حذف کنند چنين فضايي ايجاد مي شود. مباحثي هم که لااقل در مورد من مطرح مي کردند جدا از بحث هاي شرعي که خيلي از اين ها خودشان را متشرع هم مي دانند، بار حقوقي هم داشت و همه بدون سند بود.

14 غلامحسين مظفري، فرماندار دو دوره شهرستان، درست در روزهايي که قصد ترک پست فرمانداري نيشابور را در پي انتخاب ش به عنوان مستشار ديوان محاسبات مجلس شوراي اسلامي داشت، به گفت و گوي اختصاصي با «خيام نامه» پاسخ مثبت داد و در گفتگويي يک ساعته در دفتري که به قول خودش ديگر دفتر او نيست، به سوالاتي از جمله دليل اصلي رفتن و نيز مهم ترين اقدامات يک و نيم ساله اش پاسخ گفت.

در همان آغاز سخن با لبخند هميشگي اش گفت: من مي دانم اين روزها بيشتر يک سوال در ذهن همشهريان است و به اين ترتيب به همان سوال ابتداييِ «دليل رفتن ناگهاني و محرمانه ماندن آن تا آخرين روزها» پاسخ گفت: از همان آغاز به کار دولت تدبير و اميد پيشنهادهايي که به من شد به دليل تجربه اي که در دولت آقاي خاتمي در وزارت کشور داشتم، استانداري خراسان و همدان بود ولي چون از وزارت کشور فاصله گرفته بودم، ترجيح مي دادم فعاليت اقتصادي انجام دهم و گفتم اگر بخواهم پستي قبول کنم فقط دوست دارم بروم نيشابور. همان موقع هم گفته مي شد «مي خواهند با قبول فرمانداري نيشابور، شما را از گردونه انتخابات مجلس حذف کنند» در حالي که گفتم اين پيشنهاد خودم بوده است. همان اول هم سراغ نماينده هاي مجلس وقت، آقايان مروي و سبحاني نيا رفتم اما به دلايلي اين موضوع به تاخير افتاد. بعد معاونت استانداري تهران پيشنهاد شد و تجربيات خوبي هم در آنجا به دست آوردم. يک سال از آن ماجرا گذشت تا اين که وزير کشور گفتند هنوز سر حرفت هستي؟ و با اين که شرايط تغيير کرده بود و دخترم دانشگاه شهيد بهشتي را در انتخاب رشته خود لحاظ کرده بود و برنامه زندگي ام هم تثبيت شده بود ولي حکم من را زده بودند.

از همان موقع هم بيشتر از کار، تصميمي براي زندگي ام گرفته بودم و خانواده را با اين شرط که شهريور 95 برگردم راضي کرده بودم، به نيشابور آمدم؛ تصميم به بازگشت در شهريور هم محرمانه بود و فقط همسرم و آقاي رحماني فضلي مي دانستند.

مظفري در پاسخ به اين سوال که بهتر نبود در اين مورد با حاميان دولت در نيشابور مشورت مي کرديد؟ گفت: دليل محرمانه ماندن آن اين بود که اگر همه مي دانستند بسياري کارها جدي گرفته نمي شود هم در شهرستان و هم رايزني هايي که براي همايش ها و فعاليت ها در حال انجام بود، متاثر مي شد. به خصوص با وجود مباحثي که در نشريات تازه تاسيس مطرح مي شد، احساس کردم که گمانه زني ها آغاز و کنترل اوضاع سخت مي شود، بحث ديوان محاسبات هم دور از انتظار بود. من براي جايگزين هم هفت هشت نفري را پيشنهاد دادم و شايد اگر لزومي به محرمانه بودن نبود، اسامي را به همراهان دولت در شهرستان هم معرفي مي کردم و شايد متوجه مي شدند که گزينه مطلوب شان هم در بين آن ها است. چرا که طبيعتا معتقدم بايد فرماندار هم سو با دولت باشد.

وي در پاسخ به اين سوال که مهم ترين چالش هاي پيش روي تان در اين مدت چه بوده و آيا در تصميم به خروج تان از فرمانداري تاثير داشته است؟ اظهار کرد: رفتن من که برنامه قبلي بوده و با خنده ادامه داد: من پوست کلفت تر از اينها هستم که برايم چالش ها در چنين تصميمي تاثير بگذارد.

مظفري افزود: در همان ابتدا حجم پروژه هاي نيمه تمام و ازطرفي نيازهاي اقتصادي مردم بسيار زياد بود و با فاصله اندکي هم درگير انتخابات مجلس بوديم. خيلي از پروژه هايي که برخي به نيمه تمام بودن آن اشاره مي کنند، در مدت چهار ساله هم امکان به ثمر رسيدن آنها نبود و ما سعي کرديم پايه هاي بسياري برنامه ها گذاشته شود و تا جايي پيش رود که برگشت پذير نباشد و فرد بعدي آن را ادامه دهد. ساختار اداري ما هم متناسب با نيازهاي شهرستان نيشابور نيست و بايد سيستم همراه تر باشد. در اين مسير من به علايق شخصي ام مثل ديدار با مردم و مديران هم نمي رسيدم.

وي در اين رابطه ادامه داد: انتخابات مجلس از اين جهت که پنج نفر اول انتخابات ، به جز دکتر گرمابي که شناخته شده نبود، همواره در دوره هاي گذشته رقيب من بودند، چالش بزرگي بود که به خوبي مديريت شد و شکايتي نداشتيم. اتفاقات شهرداري و عزل شهردار هم چالشي پرهزينه براي شهر بود و به تبع آن هم اتفاقاتي رقم خورد و همان زمان من در جهت استعفاي آقاي حسيني و بازگشت مبالغ به بيت المال با همه صحبت مي کردم که قائله به گونه اي بهتر ختم شود.

آن موقع کساني که شهردار را به صورت غير قانوني به سمت شهرداري هدايت مي کردند به دنبال برخورد ما بودند. اما در مديريت سيستم امنيتي بايد بيبنيد افراد به دنبال چه هدفي هستند و ما مي دانستيم برخورد ما موجب شلوغ تر شدن اوضاع مي شود. اگر از ورود آقاي حسيني ممانعت مي شد، تجمع رُخ مي داد و تبعات آن بسيار بيشتر مي شد.

مظفري در پاسخ به اين سوال که آيا مرتکب اشتباه هم شديد؟ با خنده گفت: بله، صدها جا اشتباه کرديم. شايد در بعضي موضوعات کم اهميت وقت زيادي گذاشتيم.

او در پاسخ به اين که به خودتان چه نمره اي مي دهيد، با خنده ادامه داد، بقيه بايد قضاوت کنند ولي با همه فراز و فرود ها تجديد نيستم.

فرماندار سابق نيشابور وقتي با اين سوال مواجه شد که تفاوت مظفري سال 77 با 93 چيست، تصريح کرد: آن زمان 16- 17 سال جوان تر بودم و شوق يادگيري داشتم و جذابيتش برايم بيشتر بود اما حال تلاش کردم از تجربياتم استفاده کنم و به دليل اين که ابعاد موضوع را بيشتر درک مي کردم جدي تر نگاه مي کردم.

مظفري در رابطه با چالش لغو کنسرت ها در دوره فرمانداري اش و عدم برخورد جدي از ناحيه فرمانداري بيان داشت: اين يک سياست کلي بود و شايد از نيشابور آغاز شد و در سيستم قضايي و دادستاني و در خراسان به طور خاص عده اي تصميم گرفته بودند که محدوديت ايجاد شود. در نيشابور هم به شيوه اجرا نقد وجود داشت.  عده اي هم بودند که در زمان اجراها قصد اغتشاش داشتند  و بايد برخورد مي شد. البته در زماني که من بودم اغتشاشي نبود ولي گويا پيش از من بوده است. من همچنان معتقدم در کنسرت ها و مراسم عمومي به جاي ايجاد موانع بايد قضيه مديريت شود.

وي در خصوص وجود نيروهاي غير بومي در پست هاي مديريتي شهرستان گفت: نيروهاي بومي حتما انگيزه بيشتري دارند اما گاهي انتخاب نيروهاي غير بومي اجتناب ناپذير است مثلا در مورد اداره «صنعت، معدن، تجارت» و يا «تربيت بدني»، بازرسي وزارتخانه ها اين محدوديت را قائل شده که مديران فقط از داخل سيستم خوشان انتخاب شوند و اين روال در شهرهاي ديگر هم وجود دارد.

فرماندار پيشين در مورد عدم تغيير مديريت اداره تربيت بدني با وجود اصرار خود مظفري بر تغيير گفت: من در اين مورد به قدر کافي تذکر دادم و موضوع را هميشه به استانداري منتقل کرده ام.

مظفري همچنين در خصوص نيروهاي خودسري که در برخي مواقع دردسر ساز شدند و آرامش شهر را بر هم ريختند گفت: متاسفانه برخي هميشه منتقدند و انصاف کم تري دارند. من بررسي که کردم متوجه شدم حرف جدي اي ندارند و نبايد هم چندان جدي گرفته شوند، همان طور که ديديم فعاليت هاي شان مقطعي بود و فروکش کرد.

وي افزود: من در جريان بسياري بحث هاي اين ها و نشست هاي شان از سه هفته پيش از انتشار مطالب شان بودم و از ريز ماجراها خبر داشتم. اين ها يا عضو شورا بوده اند و يا قصد ورود به شورا را دارند و مي خواهند اعلام حضور کنند، در کنار اين هدف وقتي اخلاق و انصاف را هم حذف کنند چنين فضايي ايجاد مي شود. مباحثي هم که لااقل در مورد من مطرح مي کردند جدا از بحث هاي شرعي که خيلي از اينها خودشان را متشرع هم مي دانند، بار حقوقي هم داشت و همه بدون سند بود.

وي در خصوص ماجراي صندوق علويه هم گفت: سپرده گذاران عمده صندوق قبول کردند که املاک آقاي بهروزيه را که به قيمت پايين فروخته شده برگردد و از فروش مجدد و مابه التفاوت ش به سپرده گذاران بدهند. همچنين بخشي از اصناف هم قبول کردند دوباره صندوق را راه بياندازند و مجوز صندوق فعال شود.

وي به اين سوال که پيش بيني تان در مورد انتخابات 96 چيست، گفت: مطمئن م آقاي روحاني مجددا پيروز است و منطق هم همين را مي گويد.

مظفري در مورد ابلاغ مستشاري ديوان محاسبات و اين که آيا قرار است سمت ديگري هم بر عهده داشته باشد، گفت: مستشاري ديوان تمام وقت است و طبق قانون خدمات کشوري به لحاظ رده اي معادل معاون وزير است. بنا بر اين با شغل ديگر دولتي قابل جمع نيست.

فرماندار پيشين درباره بازگشت دوباره اش به نيشابور هم ابراز نظر کرد و در پاسخ به اين سوال که فکر مي کنيد در ورود بعدي به نيشابور در چه جايگاهي قرار خواهيد گرفت، گفت: اصلا مشخص نيست اما ديگر فکر نمي کنم براي بار سوم فرماندار باشم (با خنده). وي ادامه داد: هر کاري از دست بر بيايد بايد براي نيشابور انجام داد. نگاه مردم ما اين طور است که همه چيز به مجلس ختم مي شود در حالي که خود من شايد بخواهم مديريت يک پروژه را در نيشابور بر عهده بگيرم.