ستون آزاد
ستون آزاد

زیرپوش و جوراب هم به لباس فرم مدارس افزوده می شود؟   اینجا ستون آزاد است و در رقابت تنگاتنگ با ستون پیام های مردمی از پرخواننده ترین ستون های نشریه است. (اسنادش هم موجود است) ما البته خودمان مشتری پر و پاقرص پیام های مردمی نشریه هستیم و همین جا از شهرداری محترم که […]

زیرپوش و جوراب هم به لباس فرم مدارس افزوده می شود؟

 

اینجا ستون آزاد است و در رقابت تنگاتنگ با ستون پیام های مردمی از پرخواننده ترین ستون های نشریه است. (اسنادش هم موجود است) ما البته خودمان مشتری پر و پاقرص پیام های مردمی نشریه هستیم و همین جا از شهرداری محترم که چندوقتی است پاسخگوی برخی پیام هاست سپاسگزاریم فقط امیدواریم پاسخ ها در حد “اقدام می شود” و “در دست بررسی است” نباشد. برویم به سراغ آ.پ یا همان آموزش و پرورش نیشابور و مدیر برگزیده ی اجلاس روسای آ.پ کشور جناب قوامی نژاد.

 

خیاطی آ.پ

 

هفته ی گذشته در میان پیام های مردمی ِ خیام نامه، سه چار تا پیام بود که همه از کیفیت لباس فرم مدارس و قیمت آن اظهار رضایت و از آقای قوامی نژاد تشکر کرده بودند. راستش شباهت پیام ها کمی ما را مشکوک نمود! شاید به خاطر داشته باشید که پارسال جناب استاد قوامی، اداره آ.پ را برای مدتی تبدیل کردند به کارگاه لباس دوزی و دادِ اتحادیه ی خیاطان را درآوردند. حتی کار به پلمب بخش فنی ماجرا کشید! امسال اما گویا با ترفند دیگری ماجرا توسط ایشان ختم به خیر شده! اما ما همچنان به این پیام های مردمی مشکوکیم! یادتان هست یک بار هم در همین نشریه، پیام های پادگانی داشتیم!؟ به هرحال مدیر که همینجور الکی مدیر منتخب اجلاس نمی شود، می شود؟

 

جای خالی را خودتان پر کنید!

 

اما از یک زاویه ی دیگر هم می توان به ماجرا نگاه کرد. اداره آ.پ خودش بچه های مردم را مجبور می کند لباس فرم بپوشند بعد خودش لباس فرم را با قیمت اندکی مناسب تر از بازار برای آن ها ردیف می کند بعد والدین بچه ها تشکر می کنند! نمونه بعدی: اداره دارایی مالیات را می بُرد بعد شما چانه می زنید بعد 10% کم می کند بعد شما تشکر می کنید! نمونه بعدی: شهرداری عوارض را تصویب می کند بعد شما شاکی می شوید بعد می گوید قسطی بده بعد شما سپاسگزاری می نمایید! نمونه بعدی: مملکت را به تحریم می کشانند بعد یه کم تحریم ها را کم می کنند بعد ملت جشن می گیرند. نمونه بعدی: … (جای خالی را خودتان پر کنید.)

 

چرخاندن بی سرانه

 

اما دوباره به سراغ مدیر نمونه اجلاس برگردیم. اصولا آیا وظیفه آ.پ رسیدگی به وضعیت مالی بچه های مردم است یا تعلیم و تربیت آنان؟ الان مدیر نمونه در مدارس، مدیری است که بتواند بدون سرانه مدرسه را بچرخاند! سرانه چیست؟ پولی است که دولت وظیفه دارد به حساب مدارس واریز کند تا مدیران مدارس خرج امکانات مدرسه کنند اما این پول چندین سال است که قطره چکانی واریز بشود یا نشود! حالا مدیر بیچاره باید دست به دامان اولیای بچه ها شود و در حالی که طبق مقررات آپ، حق ندارد از آن ها پول بگیرد با لطایف الحیل پول بگیرد. گرفتید الان؟! از طرفی به عقیده ی ما لباس های فرم، مدارس را که هر صبح با “ازجلونظام” شروع می شوند خیلی بیشتر شبیه پادگان می کند و گمان نمی کنیم تاثیر چندانی در بهبود شرایط تعلیم و تربیت آنان داشته باشد. اگر جنبه ی بهداشتی قضیه را بگیریم که تکلیف لباس های زیر چه می شود؟ آیا کارگاه آقای قوامی نژاد از این دست لباس ها هم تولید می فرمایند؟ اگر جنبه ی چشم و هم چشمی را بگیریم که تکلیف کیف و کفش و لوازم جانبی آنچنانی یا اینچنینی چه می شود؟ اگر جنبه ی نظم و انضباط را در نظر بگیریم که اصلا از بیخ چه ربطی دارد؟

خلاصه که خواهشمندیم جناب مدیر برگزیده ی اجلاس لطف نموده فلسفه اجبار لباس فرم و تاثیر کاهش قیمت آن بر بهبود اقتصاد خانواده را در سه سطر بنویسند با رسم شکل. (دو نمره)