همدلي و همزباني ما نيشابوري ها؛ کجا و چگونه ؟

سردبير محترم نشريه وزين خيام نامه!

سلام. از ميان مطالب مندرج در شماره 22 فروردين 94 که اکثريت آن خواندني و قابل تامل بود، مطلب متعلق به استاد گرانقدر و برادر بزرگوارم جناب اقاي همت آبادي عضو ارزشمند شوراي اسلامي نيشابور، بيش از ساير موارد، حقير را متقاعد به واکنش نمود و بر آنم داشت تا چند سطري را به عرض ايشان و همشهريان فهيم نيشابور، برسانم. و صد البته پيشاپيش از صلاحيت بيان و تلخي کلام عذر خواهم.

ايشان با اشاره به مناسبت سال، يعني سال «دولت و ملت ، همدلي و همزباني» تحقق اين مهم را پيرامون موضوعاتي خاص در سطح شهرستان خواستار شده و انتظار دارند.

الف) کمک به نماينده هاي دولت

1-حقير نيز چون حضرتشان کوچکترين شکي در توانمندي، مديريت، تدبير و درايت، لياقت و شايستگي فرماندار بومي نداشته و ندارم. در يادداشتهاي قبلي خود نيز، نبود ايشان را حسرت خورده ام، اما چيزي که من به آن عميقا باور دارم آن است که همدلي و همزباني زماني محقق مي گردد که نوعي تفاهم، وحدت نظر ، اشتراک منافع، خير خواهي و دلسوزي، جمع نگري و دغدغه هاي عام و مشترک وجود داشته باشد و ايجاد گردد. امري که در طول ساليان دراز، هرگز در اين خطّه اتفاق نيافتاده است و نه تنها ملاک هاي ارزشي فوق بوجود نيامده بلکه ضد ارزش هايي از قبيل تملق و چاپلوسي، سياست زدگي و سياسي کاري، جناح و باند و قبيله گرايي جايگزين آن شده است و همان گونه که خود به زيبايي اشاره نموده اند، «تمايلات نفساني» همواره مصالح کلان شهرستان ها را سلاخي کرده است.

2- حضور داوطلبانه، خيرخواهانه و حتي فداکارانه جناب آقاي دکتر مظفري در نيشابور، حضوري کوتاه مدت و حداکثر دوساله است. يک سال تا انتخابات و يک سال پس از آن. چرا؟ به نظر حقير جناب مظفري اميد شهرستان و گزينه غالب در رقابتهاي انتخابات مجلس بوده که با محاسبات فداکارانه اما اشتباه، آن صحنه ي بزرگ را به سياست بازان لفاظ واگذاشت. احتمالا بدان اميد که شايد بتواند از آراء مردم صيانت کند و در هرم قدرتِ خالي از مسئوليت عام و فارغ از دغدغه هاي مردمي و چسبيده به آمال ها و آرزوهاي باندي و قبيله اي سيري ناپذير، به نفع مردم و شهرستان تغيير ايجاد کند.

درست در همين جاست که همدلي و همزباني با يکديگر مي تواند، همدلي و همزباني دولت و ملت را در آينده ضمانت کند و دقيقا در همين نقطه است که مردم بايد با نگاهي مقايسه اي و نقادانه، بر محور حقيقت موجود و واقع گرايانه، به سالهاي پس از انقلاب؛ وضعيت نيشابور و نتايج حاصله از راي هايي را که بر اساس تعصبات باندي و گروهي و قبيله اي به قيمت شام و ناهار به صندوقها ريخته اند، به دقت بررسي نمايند و آنگاه به يک نگاه مسئولانه و منطقي و با اعتماد به نفس به شناخت و شايسته سالاري، اقدام به انتخاب گزينه اي به معناي واقعي کلمه «اصلح» نمايند. در آن صورت شايد بتوان به حضور سازنده و بلند مدت تر جناب مظفري و نواختن سوت شروع اقدامات خدمتگزارانه و تعريف نقشه راه، اميد بست. با توجه به شرايط موجود و احتمالا آينده، از فرماندار گرانقدرمان تقاضا مي کنم براي اجراي طرح هاي بزرگ، پيشرفت هاي سريع و تحولات عميق و زيرساختي پر هزينه اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي عجله نکنند تا تجربه شيرين افلاک نما و تلخي کشدار چندين ساله آن تکرار نگردد و سرمايه هاي محدود مردم و بيت المال معطل نماند.

ب) مجلس تبلور اراده ملت:

جناب همت آبادي، به درستي اشاره کرده اند. راه همان است اما رهروان مهم اند. متاسفانه همدلي مورد نظر ايشان به ويژه در صحنه انتخابات هيچگاه حاصل نشد و خود ايشان بزرگترين قرباني بي مهري ها، عدم صداقت ها و قدرت طلبي هايند و به خوبي به کجي ها و کاستي ها و وقوف کافي و کامل دارند.

لذا قويا اعتقاد دارم، تخم تفرقه و تشتتي که طي ساليان دراز در بين اقشار مختلف مردم کاشته شده است آن چنان حساب شده و عميق است، که هر طيف و قشر و گروهي، برنده شدن کانديداي مورد نظر خود را، برنده شدن خودد مي داند و نان و روغن سفره خود را انتظار مي کشد. همين باور غلط اما اثبات شده و خانمان سوز، تفرقه انداختن و حکومت کردن است که نيشابور بزرگ تاريخي و تاريخ ساز را به تعبير جناب مهرداد، کارشناس مسلم علوم سياسي، تا حد روستايي بزرگ تنزل مقام داده است. يقينا همان شگرد باز هم پيروز خواهد شد.مگر آن که مردم، همت کنند، غيرت به خرج دهند و حيثيت و آبرو و آينده خود و فرزندان شان را به بهاي سخيف و پست يک شام و ناهار و يا وعده ي فلان پست و فلان کسب و شغل و وام ….نفروشند و غيرتمندانه و غرور انگيز به کانديداي اصلح، با معيارهايي که همواره رهبر معظم انقلاب معرفي فرموده اند، راي دهند. کانديدايي که نه فقط مدعي آن ارزش ها، بلکه شناخته شده و شهره به آن باشد و گذشته اش همه ي آن ملاک هاي شايسته و لياقت را فرياد زند.

کانديدايي که بتواند از اخراج زحمت کشان مظلوم خدمتکار مدارس آموزش و پرورش و جايگزيني آنان با بچه هاي بادمجان دور قاب چين هايش جلوگيري کند، فرصتهاي شغلي و امتيازات ميداني را بر اساس صلاحيت ها و شايستگي و معيارها و ضوابط قانوني توزيع نمايد و از تبعيض و ترويج مفاسد جدا جلوگيري و پرهيز نمايد و به شدت با آن مبارزه کند. بايد باور کنيم که انقلاب خونرنگ اسلامي ما امروزه در مرحله اي قرار دارد که «از خود گذشتگي» تنها راه چاره ي دردهاي کشنده ي آن است و اين کلام امام فقيدمان حتما يادمان باشد که فرمود«مجلس در راس همه ي امور است» قيد همه در واقع کلمه ي هشدار به همه ي نمايندگان در همه ي اعصار و دوره هاست. چرا که مجلس است که با محاسبات خوب و يا بد، تحليل هاي خوب و يا بد و… سير سعادت و يا شقاوت يک ملت و کشور را تعيين مي کند و اين مهم، چگونگي تحقق آن و کليد هدايت مجلس به سمت خير و صلاح يا فساد و تباهي، در قالب يک راي بسيار با ارزش و سرنوشت ساز در دست من و شماست. پس بايد دقت کنيم.

ج: درخواست همدلي و همزباني از اعضاء محترم شوراي شهر نيشابور

جناب همت ابادي استحضار دارند که زمزمه هايي در مجلس شروع شده است تا انتخاب شهردار را از اختيارات شورا گرفته و در اختيار نمايندگان مجلس قرار دهند و اين احتمال بسيار قوي است. چرا؟

1-سوابق و عملکرد نمايندگان مجلس(حداقل تا آن جا که حقير رفت و آمد دارد و مي شناسد) نشان مي دهد که خدمت گزارترين آنان، رگه هايي قدرتمند، در خميرشان براي انحصار گرايي و قدرت طلبي وجود دارد. رقم (تعداد) شيفتگان خدمت، در برابر تشنگان قدرت، رقم بسيار ناچيز و قابل ذکري است. پس اين اتفاق خواهد افتاد.

2-شوراي چهارم با عملکردي که دراين دو سال عمر خود بجاي گذاشته است و رفتاري که در معرض قضاوت عموم نهاده، عملکردي بسيار ضعيف، رفتارهايي زشت، ضد اخلاق، خودخواهانه، سود جويانه، منفعت طلبانه و شخص محور است . به گونه اي که فضاي حاکم بر شورا با استناد مطالب مندرج و مکرر در بسياري از نشريات محلي، آدم را ياد قهوه خانه ها و گفتمان چاله ميداني مي اندازد. شوراييان به کلي فراموش کرده اند که در تبليغات انتخابات خود چه مي گفتند؟ کلا يادشان نيست که ابر شهر را چگونه مي خواستند بسازند؟ متوجه نيستند که 7 حوزه ي کاري و کارگروه تخصصي وقتي براي انجام کار کارشناسي و عملي توسعه اي تعريف کرده بودند؟! يادشان رفته است که حيف و ميل بيت المال و سفرهاي غير ضرور، حرام بود و مي خواستند نيشابور را به اوج قدرت و عزت گذشته اش برگردانند.اين شورا با استناد وعده هاي خودشان که در نشريات رقم خورده است امروز در تنگناي خواهشهاي نفساني و شخصي و قومي و قبيله اي خود وامانده است.

به نظر مي رسد، انتظار بهبود وضعيت شورا در آينده آن هم به يکباره و به اعتبار شعار تعيين شده از جانب رهبري و با توجه به گذشته ي مذکور، انتظاري بي حاصل باشد. چرا که کساني بيان امام خويش را نصب العين قرار مي دهند و به عنوان خط قرمز اعتقادي خود بدان مي نگرند و رعايت آن را التزام عملي خود مي دانند که به رهبر و مقتداي خود، حداقل شباهت عملي را داشته باشند. جناب همت آبادي در شورا چنين افرادي را مي شناسند؟ چند نفرند؟!

فلذا به استاد ارجمند و همکار گرامي ام جناب همت آبادي، که يقين دارم به مراتب ارادت اين حقير به خويش شکي ندارند، موکد توصيه مي کنم، چنانچه قادر به اعمال نفوذ معنوي و تغيير عملکرد و اصلاح رفتار شورا نيستند، باقيمانده ي آبروي خويش را بردارند و از عضويت شوراي نيشابور، با همه ي اسم و آوازه اش انصراف دهند، در آن صورت از عذاب وجداني که در آينده آزارشان خواهد داد، فارغ مي شوند و سهمي در کاستي ها، نا به ساماني ها و بلا تکليفي ها و عقب ماندگي ها ي شهرمان نخواهند داشت و از طرف ديگر، بهترين نوع همدلي و همزباني را با حقير و کثيري از کساني که با تمام وجود دوست شان دارند، و به ايشان راي آگاهانه داده اند، به عمل مي آورند.

نوشته شده توسط : محمدناصر ایزدخواه