توقيف ديه و برداشت مهريه از آن

توقيف ديه و برداشت مهريه از آن

ديه مالي است که در شرع براي جنايت تعيين شده است. در قانون مجازات اسلامي هم از ديه به عنوان يکي از مجازات ها نام برده شده است. اگرچه ديه نوعي مجازات است اما ماهيت آن دِين است و با فوت مقصر و محکوم عليه ساقط مي شود و از ورثه و يا از دارايي او مطالبه خواهد شد. از طرفي شخصي که ديه بر او استقرار پيدا مي کند اين ديه مال او محسوب شده و با فوت او؛ در حکم اموال بجاي مانده از ميت محسوب مي شود و طبق قانون ارث بين ورثه تقسيم خواهد شد.

فرض نماييم فردي در حادثه رانندگي فوت مي کند و ورثه اش عبارت اند از: يک پسر، يک دختر، پدر و همسر. در اين حالت سهم پدر يک ششم ، همسر يک هشتم و مازاد اموال که بايد بين فرزندان (پسر دو برابر دختر) تقسيم شود. حال اين سوال پيش مي آيد که آيا همسر مي تواند جهت مطالبه مهريه اش از ديه متوفي برداشت کند؟ در پاسخ بايد گفت: پس از پرداخت بدهي هاي متوفي مابقي ديه را ورثه مانند ساير اموال به ارث مي برند و چون مهر زن نيز بر عهده شوهرش بوده و دِين است با فوت زوج، همسرش مي تواند ديه را که در حکم ماتَرَک است بابت مهريه خود، قبل از تقسيم آن بين وراث، به عنوان سهم الارث توقيف نمايد. زوجه از جمله ورثه محسوب مي شود و براي دريافت سهم الارث خود از ديه بايد به واحد اجراي احکام که ديه را اجرا مي کند مراجعه کند، اما براي مطالبه مهريه اش بايد به دادگاه حقوقي مراجعه و دادخواست تقديم کند و اگر قصد توقيف ديه را دارد بايد درخواست تأمين خواسته نيز بنمايد.

سوال ديگري که مطرح مي شود اين است که چنانچه مبلغ ديه کمتر از مهريه باشد آيا زوجه مي تواند براي مطالبه بقيه مبلغ به ورثه ديگر متوفي مراجعه کند؟

پاسخ اين است که اگر ساير وراث، تَرَکه را بپذيرند و در صورت عدم کفايت دارايي به جاي مانده از متوفي (ترکه) مسئول پرداخت مازاد به زوجه هستند و اگر وراث ترکه را نپذيرند، ورثه مسئول پرداخت مابقي طلب زوجه نخواهد بود.

نویسنده :محسن تقیان