چولي قزک ( عروسک باران ) در گذشته هاي نه چندان دور براي دفع خشکسالي از مراسمي تحت عنوان کلي طلب باران يا باران خواهي درروستاهاي نيشابوروالبته خراسان اجرا مي شد ، ساختن عروسک باران و خواندن ترانه هاي باران بازگوکننده خواسته کشاورزان و دامداران براي بارش باران است. چولي قَزَک عروسکي بود با بدنه […]
چولي قزک ( عروسک باران )
در گذشته هاي نه چندان دور براي دفع خشکسالي از مراسمي تحت عنوان کلي طلب باران يا باران خواهي درروستاهاي نيشابوروالبته خراسان اجرا مي شد ، ساختن عروسک باران و خواندن ترانه هاي باران بازگوکننده خواسته کشاورزان و دامداران براي بارش باران است.
چولي قَزَک عروسکي بود با بدنه اي چوبي به صورت صليب که بر آن لباس مي پوشانند تا به صورت آدمکي پارچه اي در آيدويا يک کت را روي چوب مي انداختند به عنوان چولي قزک.اغلب زنان آن را مي ساختند و در کل، مديريت مراسم چولي قزک با زنان بود.
نحوه ي اجراي اين مراسم به اين صورت بود که در سالهاي خشکسالي در اواخر فصل زمستان و اوايل فصل بهار بچه ها عروسک چولي قزک را مي ساختند و آن را دسته جمعي در کوچه هاي شهر يا روستاها مي گردانند و جلو هر خانه اي،
مي ايستيدند و مي خوانند:
چولي قزک بارون کن / بارون بِ پايون کن
گندوم دِ زير خاکه / از توشنگي هلاکه
بزغله شير مَيَه / نَنَه فتير مَيَه
چِپو پنير مَيَه / سگش خمير ميِه
چولي قزک، بيا بيا / با ابراي سيا سيا
بارون بيا جَر جَر / تو نودونا شر شر
صاحب خانه به کودکان معمولامقداري شيريني و آجيل مي داد و روي چولي قزک آب مي پاشيد.
کودکان شيريني ونقل جمع آوري شده را بين خود تقسيم مي کردند.وسپس به مظهر قنات مي رفتند و براي ماهي هاي داخل قنات نان خرد مي کردند تاماهي ها نيز براي طلب باران دعاکنند .
