وقتي آدم حسابمان نمي کنند
وقتي آدم حسابمان نمي کنند

وقتي آدم حسابمان نمي کنند شما در حال خواندن ستون آزاد در نشريه ي خيام نامه هستيد. قرار است در اينجا از همه چيز بنويسيم و خوشحال مي شويم شما هم با ما همکاري کنيد. راه هاي ارتباط با نشريه هم که تلفن و موبايل و وايبر و ايميل و غيره موجود است. اگر سوژه […]

وقتي آدم حسابمان نمي کنند

شما در حال خواندن ستون آزاد در نشريه ي خيام نامه هستيد. قرار است در اينجا از همه چيز بنويسيم و خوشحال مي شويم شما هم با ما همکاري کنيد. راه هاي ارتباط با نشريه هم که تلفن و موبايل و وايبر و ايميل و غيره موجود است. اگر سوژه ي خوبي سراغ داريد يا درد دل و انتقادي داريد يا هر شکايتي از مسئولان داريد صاف بفرستيد براي خودمان. ما چاپ مي کنيم و خيالتان راحت که مسئولان محترم به دکمه ي زاپاس سرآستين چپ کت شان هم حساب نمي کنند. بارها گفتيم که روابط عمومي ادارات دولتي بايد نشريات محلي را در روز اول انتشارشان بخرند و بخوانند و هرجا که انتقادي به مسئولان محترم وارد بود ببرند بگذارند روي ميز مقام مربوطه تا پاسخ بدهد، اما بسيار اندک، پاسخي دريافت کرده ايم. اين يعني بي احترامي به مردم و خواسته هاي آنان. اگر دري به تخته بخورد و سرانجام، فرماندار تازه اي بر کرسي فرمانداري نيشابور بنشيند در نخستين خواسته ي خود از همين جا مي خواهيم که تمامي روساي ادارات را وادار کنند به انتقادهاي مردم که در نشريات چاپ مي شود بلافاصله تا شماره ي بعدي نشريه پاسخ دهند. شوخي هم با کسي نداريم.

 

ماست پوستي!

يک چيزي که که حسابي مايه ي آزار مردم است ديدن بي عدالتي است. مثلا وقتي مي بيني وانت سد معبر شهرداري بساط يک بينواي بدبختي را بار ماشين مي کند و به التماس هايش گوش نمي کند و بعد چند قدم آن طرف تر مي بيني در يکي از شلوغ ترين قسمت هاي پياده رو خيابان امام، يک ميوه فروشي جعبه هايش را يک متر و نيم به وسط پياده رو کشانده و هيچ کس هم کاري به کارش ندارد لج ات مي گيرد. يا وقتي مي بيني اداره ي بهداشت، يک واحد صنفي را به دليل رعايت نکردن مسائل بهداشتي پلمب کرده است ولي صد متر آن طرف تر در حاشيه ي خيابان اصلي، يک سوپرلبنياتي معتبر، ماست پوستي را با پوستش گذاشته دم در و با خيال راحت مي فروشد حرص ات در مي آيد. يا وقتي مي بيني در تريبون هاي رسمي صحبت از آموزش و پرورش رايگان است اما بعد بچه هاي مدرسه را وادار مي کنند که به بهانه هاي مختلف به مدرسه پول بدهند کفرت در مي آيد ديگر.

 

ديکلوفناک!

اين را هم يکي از خوانندگان نشريه برايمان فرستاده است:

زندگي به سبک ايران: مرغ و سوسيس کالباس نخوريد، نارنگي نخوريد، لبنيات نخوريد، آبليمو صنعتي نخوريد، آب معدني نخوريد، شير نخوريد، سيب رو با پوست نخوريد؛ گوجه نخوريد؛ اصلا هيچي نخوريد؛ شهر بازي نرويد، هواپيما سوار نشويد، توي تهران نفس نکشيد، آنتي بيوتيک مصرف نکنيد، آمپول ديکلوفناک نزنيد؛ برق مصرف نکنيد، آب موجود نداريم، گرم بپوشيد گاز نداريم… ولي فرزند بيشتر زندگي بهتر!