بدترين روزهاي فعلي ام را با بهترين روزهاي دوران مصرفم عوض نمي کنم
بدترين روزهاي فعلي ام را با بهترين روزهاي دوران مصرفم عوض نمي کنم

در گردهمايي بهبوديافتگان اعتياد عنوان شد: بدترين روزهاي فعلي ام را با بهترين روزهاي دوران مصرفم عوض نمي کنم بايد به اين باور برسيم که اگر با معضل اعتياد، مقابله جدي نشود هر لحظه ممکن است گريبان گير خود و خانواده ما باشد آزاده مهديار/ اداره بهزيستي نيشابور با برگزاري گردهمايي بيش از 300نفر از […]

در گردهمايي بهبوديافتگان اعتياد عنوان شد:

بدترين روزهاي فعلي ام را با بهترين روزهاي دوران مصرفم عوض نمي کنم

بايد به اين باور برسيم که اگر با معضل اعتياد، مقابله جدي نشود هر لحظه ممکن است گريبان گير خود و خانواده ما باشد

آزاده مهديار/ اداره بهزيستي نيشابور با برگزاري گردهمايي بيش از 300نفر از بهبود يافتگان اعتياد در سالن تربيت پذيراي رهاشدگان از چنگال بلاي اعتياد، خانواده هاي شان و مسئولين بهزيستي و کمپ هاي درماني بود.

در اين همايش که اولين همايش رسمي بهبود يافتگان در سطح استان بوده وروز دوشنبه 15 دي ماه برگزار شد، برگزار کنندگان اعم از مجري و نوازنده هاي ميان برنامه از بهبود يافتگان مراکز درماني شهرستان بودند.

مجري برنامه شرح حال گذشته خود را چنين بيان کرد: بيماري اعتياد براي من با يک بهار سرسبز و زيبا شروع شد و باعث شد در ابتدابا انرژي کاذب به همه امور زندگي اشراف داشته باشم؛ من هم سراسيمه در «باغ بيماري» به همه جاي باغ سرکشي و تجربه کردم ولي اين بهار گذرا بود؛ پس از آن تابستان بيماري فرارسيد و من چون به مرحله اجبار مصرف رسيده بودم از انواع ميوه هاي باغ خوردم، براي من فرقي نمي کرد که اين ميوه ها نرسيده يا سم زده باشد چون قرار بود جسم و روح من مسموم شود. وي ادامه داد: تمام شرايط را به نفع خودم تغيير مي دادم و هميشه ديگران را مقصر مي دانستم، طولي نکشيد که پاييز بيماري فرارسيد و رنگ زرد آن بر پوستم کشيده شد و صداي خش خش برگ هاي آن درون سينه ام افتاد و اطرافيان خيلي زود متوجه شدند چه اتفاقي افتاده است؛زمستان بيماري در راه بود و بيم آن مي رفت که تمام وجودم يخ بزند و قدرت هر کاري را از من سلب کند، در نهايت باقي مانده اميدي که در وجودم بود باعث شد کنار شما بيايم و به کمک خانواده ام بهبود پيدا کنم.

در ادامه از دو تن از بهبود يافتگان جهت ارائه تجربه بهبودي خود، دعوت به سخنراني شد. يکي از آنها خود را محسن، بيمار در حال بهبودي، معرفي کرد و حضار به سبک برنامه هاي کمپ ها ي شان يک صدا گفتند: سلام محسن! وي سپس گفت:سلام عزيزان، مدت دو سال است که پاک و هوشيار زندگي مي کنم، که اين بار هم حاضرين با گفتن ماشاء ا… و تشويق وي را مورد تحسين قرار دادند.

محسن خدا را شکر کرد که امروز پاک و هوشيار است و از کساني که او را در اين امر خطير ياري دادند، تشکر کرد. وي ادامه داد: امروز به لطف خداوند و مراکز، زندگي مي کنم و اجازه مي دهم ديگران هم زندگي کنند و حاضر نيستم بدترين روزهاي الانم را با بهترين روزهاي دوران مصرفم عوض کنم. محسن تجربيات خود را اين طور بيان کرد: قبلا هيچ وقتي را براي خانواده ام نمي گذاشتم، همه وقتم را صرف مواد مي کردم ولي از وقتي خداوند دستم را گرفت و از بدبختي اعتياد نجاتم داد و با مراکز اقامتي و جلسات آن آشنا شدم بيشترين وقتم را براي خانواده ام مي گذارم.

وي افزود: اگر عشق خانواده ام نمي بود امروز پاک نبودم،من مديون خدا، انجمن، همسرم و خانواده ام هستم، ديد من نسبت به زندگي تغيير پيدا کرده و با تمام انرژي خودم را وقف خدا و خلق خدا کرده ام،هميشه از خدا خواسته ام که بينشي به من عطا فرمايد که متوقع نباشم دنيا و مردمان آن مطابق ميل من رفتار کنند؛محسن اضافه کرد: يک روزي شما براي من دعا کرديد و دعاي شما بود که پاک شدم امروز هم وظيفه من است که دست فرد ديگري که از اين بيماري رنج مي برد بگيرم و از زمين بلند ش کنم. محسن در آخر با لحن غرور آميزي گفت: من طعم پاکي را چشيده ام و حاضر نيستم آن را با هيچ چيزي عوض کنم.

بهبود يافته ديگري به نام ياسر از حضار خواست چند لحظه سکوت کنند و براي کساني که در دام اعتياد گرفتارند، دعا کنند.

ياسر با سپاسگذاري از خدا بيان کرد: من اصلا توقع نداشتم بتوانم روزي پاک شوم، من هم معتادي بودم که پرونده ام واقعا سياه بود و 17- 18 سال مصرف مواد مخدر از همه نوع داشتم و زندگيم به سياهي کشيده شد. وي ادامه داد: هداياي گران بهايي را در اين مدت از دست دادم، زندگيم شکست خورد تمامي اطرافيان و اجتماع ياسر را پس زدند و من در انزوا فرو رفتم،همسرم ترکم کرد، خانه و ماشينم را از دست دادم؛اما الان همه اينها به من برگشته است، هر معتادي که بگويد در زمان مصرفم مشکلي نداشتم دروغ گفته است. روز به روز زندگي من معتاد همه عجز و بدبختي و فلاکت بود.

ياسر اضافه کرد: بعد از خدا و خانواده ام مديون آقاي قدمگاهي و آقاي تنهايي در کمپ هستم چون با وجود اينکه در کمپ خيلي بي قراري مي کردم ولي مرا تحمل کردند و دستم را گرفتند، من به تنهايي نمي توانستم ترک کنم. وي ادامه داد: هرگز دوست ندارم به دوران مصرفم برگردم چون الان زندگي قشنگي دارم. در ادامه اين گردهمايي رئيس اداره بهزيستي با بيان اينکه اعتياد يک بيماري است و اگر جهت درمان آن به صورت اصولي و بهنگام اقدام نشود، زمينه ساز بسياري از جرايم و آسيب هاي جامعه مي شود، اظهار داشت: فرد معتاد صدمات زيادي به خود، خانواده و جامعه وارد خواهد نمود، بسياري از افراد جامعه معتقدند که فرد معتاد برگشت ناپذير است و نمي توان به آنها اعتماد کرد، در صورتي که ما با اين عقيده کاملا مخالفيم و معتقديم اگر فرد معتاد ترک نمايد و بسترهاي لازم فراهم گردد، مسلما با تجربه تلخي که در دوران اعتياد داشته است حاضر به تکرار آن نخواهد بود.

حسين عليزاده با اشاره به اينکه بهزيستي شهرستان در امور پيشگيري فعاليت هاي بسياري را آغاز نموده است، تصريح کرد: در نه ماه گذشته 5 کمپ شهرستان بيش از 1200 نفر پذيرش داشته و تحت نظارت و درمان قرار گرفته اند. همچنين بهزيستي در بخش آموزش با برگزاري جلسات آموزشي ميان کارکنان ادارات، دانشگاهيان، اقشار جامعه و روستاييان توسط واحد پيشگيري بهزيستي و حمايت از افراد معتاد نيازمند جهت بستري در مراکز و حمايت هاي پس از ترک از قبيل حمايت خانواده آنان و ايجاد زمينه اشتغال براي آنان، فعاليت داشته اند.

وي افزود: با وجود اعتبارات اندک سازماني، بيش از 200 ميليون تومان وام اشتغال به افراد بهبود يافته پرداخت کرده ايم و هماهنگي جهت راه اندازي دو کارگاه مبل سازي و توليد کالاي خواب و فيروزه تراشي با امکان اشتغال 3نفر انجام شده است و همچنين تعدادي از خانواده هاي آنان را مورد حمايت هاي مادي و معنوي قرار داده ايم و با دوره هاي مستمر حرفه آموزي براي خانواده و پرداخت وام هاي بلاعوض زمينه توانمند سازي پايدار را مهيا کرديم که البته اذعان مي نمايم در برابر اين همه افراد گرفتار بسيار ناچيز است.

عليزاده با اشاره به اينکه همه مي دانيم در جهت کاهش و کنترل اعتياد کليه نهادها و ارگان ها بايد همت نمايند،از تمامي مسئولين خواستار مشارکت جدي در برنامه هاي آموزشي و آگاهسازي،درمان،اشتغال و حمايت بيماران معتاد گرديد واظهار داشت: بايد به اين باور برسيم که اگر با اين معضل مقابله جدي نشود هر لحظه ممکن است گريبان گير خود و خانواده ما باشد.

رئيس اداره بهزيستي ادامه داد: من از خانواده هاي عزيزان بهبود يافته مي خواهم پشتيبان اينها باشند و با شرکت مستمر در جلسات گروهي و خانوادگي و حضور مستمر در جامعه به اطرافيان ثابت کنند اعتياد فقط يک بيماري است و پس از درمان مي توانند همانند ديگر اقشار جامعه به فعاليت هاي مفيد بپردازند. وي از مسئولين حامي و کمپ هايي که در جهت کاهش اعتياد و ايجاد اشتغال براي معتادين بهبود يافته قدم بر مي دارند تشکر کرد وضمن تقدير از مراکز راه سلامت و اميد به آينده به دو مرکز راهي به سوي زندگي و دهکده رهايي بواسطه تلاش دراشتغال بيماران بهبود يافته لوح تقدير ارايه گرديد.

در پايان جلسه حضار به شيوه مرسوم در کمپ هاي شان ايستادند و دستانشان را به هم قفل کردند و دعاي به گفته آنان «آرامش» را يک صدا خواندند: خداوندا آرامشي عطا فرما تا بپذيرم آنچه را که نمي توانم تغيير دهم و شهامتي که تغيير دهم آنچه را که مي توانم و دانشي که تفاوت اين دو را بدانم.