رضا میرابی– هنرستان وکیلی که هشتمین حلقه زنجیره خیرخواهی وکیلی است، این روزها لرزشی سخت در پیکر 12 ساله اش حس می کند. زمزمه تخریب این بنای بزرگ و بسیار خوش نما که از جهت ساختمان، یک سر وگردن از مدرسه های معمولی بالاتر است، چند هفته ای است که در نیشابور شنیده می […]
رضا میرابی– هنرستان وکیلی که هشتمین حلقه زنجیره خیرخواهی وکیلی است، این روزها لرزشی سخت در پیکر 12 ساله اش حس می کند. زمزمه تخریب این بنای بزرگ و بسیار خوش نما که از جهت ساختمان، یک سر وگردن از مدرسه های معمولی بالاتر است، چند هفته ای است که در نیشابور شنیده می شود. جدال آموزش و پرورش با حوزه علمیه و دفترامام جمعه بر سر مالکیت این آموزشگاه، نقطه اصلی این ماجراست.
آموزش و پرورش معتقد است که این بنا را بر اساس توافق با واقف و نهاد بهره بردار از این موقوفه یعنی حوزه علمیه و با نظر مرحوم غرویان، امام جمعه وقت نیشابور بر روی زمین موجود ساخته است و حوزه علمیه نیشابور با شکایت به دادگاه، پس از دوازده سال، موفق شده حکم محکومیت آموزش و پرورش به پایان دادن تصرف بر این زمین را بگیرد.
»خیام نامه» بر اساس رسالت خویش برای اولین بار در گزارشی به این موضوع پرحاشیه پرداخته است.
بنای ساختمان با اعتماد به حُسن نظر امام جمعه وقت
به گفته مدیر آموزش و پرورش نیشابور در این خصوص گفت: آموزشگاه وکیلی 8 در حال حاضر یکی از بهترین آموزشگاه های نیشابور و یکی از سه هنرستان فعال شهرستان است. وجود 300 هنرجو در این فضا نشانی از اهمیت این هنرستان برای فضای آموزشی شهرستان است.
جواد قوامی نژاد با اشاره ای به تاریخچه این آموزشگاه افزود: افتتاح این آموزشگاه در سال 84 و با حضور وزیر وقت آموزش و پرورش، مدیرکل اوقاف، وکیلی، واقف زمین و تنی چند از مسئولین نیشابور انجام شد و در این 12 سال همواره یکی از آموزشگاه های برتر در حوزه فعالیت خود بوده است.
وی در تشریح ماجرای جاری این آموزشگاه بیان کرد: قبل از ساخته شدن آموزشگاه وکیلی در این محل، واقف با وقف این زمین، آن را در اختیار امام جمعه وقت قرار داده تا در زمین یادشده، حوزه علمیه ساخته شود. ولی چون مدتی گذشته و اقدامی از سوی مجموعه حوزه علمیه در جهت ساخت این بنا انجام نشده، مرحوم غرویان از آقای وکیلی خواسته که در عملیات ساخت حوزه علمیه در زمین مورد بحث کمکی انجام دهد. آقای وکیلی نیز در جواب گفته است با توجه به نیاز جدی وقت آموزش و پرورش به فضای آموزشی فعلا تلاش خود را در ساخت مدارس صرف می کند و حتی اگر همین زمین نیز در اختیار آموزش و پرورش قرار گیرد، یکی از مدارس وکیلی را در همین مکان بنا می کند.
کسب اذن مرحوم غرویان از رهبری
او ادامه داد: مرحوم غرویان پس از درخواست کتبی واقف برای واگذاری مجدد زمین به آموزش و پرورش برای ساخت مدرسه، از رهبر انقلاب اجازه واگذاری این زمین را می گیرند. این که این اذن واگذاری زمین به آموزش و پرورش به صورت کتبی انجام شده باشد، هنوز به طور قطع مشخص نیست اما براساس گفته شاهدان عینی، در یک عید نوروز مرحوم غرویان در مشهد به صورت شفاهی این مسئله را با رهبری در میان می گذارد و اجازه ضمنی ایشان را برای واگذاری زمین وقف شده به آموزش و پرورش کسب می کند. بعد هم تفاهم نامه ای محضری ای تنظیم می گردد که این زمین برای ساخت مدرسه به آموزش و پرورش واگذار شود. هم اکنون نیز نظر رهبری درباره این اقدام (البته به نقل از مرحوم عبدالجواد غرویان، امام جمعه وقت نیشابور) روی برگه ای چاپی در محل مدرسه موجود است. دستخطی که اصالت آن نیز از سوی برخی مورد تردید قرار گرفته است.
مدیر آموزش و پرورش نیشابور، که ادعا می کند وقف نامه ای از وقف زمین به حوزه علمیه به او ارائه نشده است، در پاسخ به سوال خبرنگار خیام نامه مبنی بر نوع مالکیت فعلی زمین، می گوید: در قرارداد تنظیم شده برای زمین، از کلمه واگذاری مالکیت به آموزش و پرورش استفاده شده است. با استناد به این موضوع مالکیت زمین دولتی است و دستگاه بهره بردار از عرصه مذکور آموزش و پرورش است.
مدیر آموزش و پرورش نیشابور خاطر نشان کرد: سرانجام با همت آقای وکیلی، آموزشگاه وکیلی 8 به عنوان هنرستان دخترانه وکیلی با بنایی شکیل و درخور در زمین مذکور بنا گذاشته شد.
قوامی نژاد تصریح کرد: در زمان حیات امام جمعه وقت نیز مشکلی برای این بنا و عرصه وجود نداشت اما بعد از فوت آقای غرویان، در سال گذشته، در آموزش و پرورش نامه ای دریافت کردیم که حوزه علمیه و اداره اوقاف ادعا کرده اند که این زمین وقف حوزه علمیه بوده و آموزش و پرورش و خود واقف نیز از ابتدا حق واگذاری آن به آموزش و پرورش را نداشته اند.
حوزه علیه آموزش و پرورش به دادگاه شکایت کرد
وی گفت: با پیگیری هایی که انجام شد رسیدگی و قضاوت در خصوص این موضوع در پرونده ای به دستگاه قضایی سپرده شد و هم اکنون در حال طی روند رسیدگی است. به حکم اولیه صادر شده اعتراض شده و آخرین جلسه دادگاه که 29 آذر ماه تشکیل شد اما هنوز حکمی در این خصوص صادر نشده است.
قوامی در خصوص روند رسیدگی قضایی پرونده افزود: دادگاه تجدید نظر برای پیگیری مکاتبه بین آقای غرویان و دفتر رهبری در خصوص واگذاری زمین، در سطح وزارت خانه اقدام کرده است. در صورت وجود سندی با این موضوع، حق با آموزش و پرورش است و در غیر صورت حق با حوزه علمیه است.
آیا مدرسه تخریب می شود؟!
او در پایان سخنان ش با تاکید بر وجود حس تعاملی میان آموزش و پرورش، حوزه علمیه و امام جمعه، گغت: ما از جانب امام جمعه، حوزه علمیه و قوه قضائیه مطمئن هستیم که نیاز های آموزش و پرورش را درک می کنند و حتی اگر در روند این پرونده واگذاری این زمین به آموزش و پرورش در زمان مذکور غیرقانونی شناخته شود، هیچ حکمی برای تخریب و قلع و قمع بنا صادر نخواهد شد. حد نهایی پرونده این است که آموزش و پرورش برای ساخت حوزه علمیه، یک قطعه زمین معوض در اختیار حوزه علمیه قرار می دهد. او بر این باور است که هر حکمی صادر شود، با توجه به تعاملات موجود، در وضعیت فعلی هنرستان تغییری حاصل نمی شود.
او برای اثبات سخنانش نیز سندی مربوط به رضایت نامه واگذاری زمین به آموزش و پرورش را در اختیار خیام نامه قرارداده است.
در این رضایت نامه که در تاریخ 19 آبان 1383 در دفترخانه شماره 17 نیشابور با امضای نماینده ادارت اوقاف و آموزش و پرورش ونیز امام جمعه وقت و واقف زمین، به ثبت رسیده است ، آمده که به موجب آن سند کلیه متعلقات زمین مذکور مورد استفاده آموزش و پرورش قرار گیرد و عوائد ناشی از آن متعلق به حوزه علمیه می باشد.
تردید حوزه در مورد نظر منسوب به رهبری و درخواست تصرف بنا
این سخنان از مدیر آموزش و پرورش در حالی ذکر شد که در گفتگوی خبرنگار خیام نامه با منابع آگاهِ حاضر در حوزه علمیه، وجوه جدیدی از تاریخچه پرونده مشخص شده است.
منبع آگاه در حوزه علمیه که حاضر به ذکر نام خود در «خیام نامه» نشد، واگذاری این زمین به آموزش و پرورش را از ابتدا مخالف موازین و احکام شرعی دانست. به گفته این مقام مطلع، در احکام شرعی در مورد وقف آمده است که اختیار زمین بعد از وقف از حوزه واقف و نیز اداره اوقاف و حتی متولی وقف خارج است و باید تنها در محل نیت اولیه واقف صرف شود.
وی در پاسخ به خیام نامه در خصوص کسب اجازه از دفتر رهبری در خصوص واگذاری به آموزش و پرورش گفت: در جوابی که با دستخط مرحوم غرویان به درخواست واقف مبنی بر واگذاری مالکیت نگاشته شده، مرحوم غرویان نوشته است که «پس از مکاتبه با رهبری، «رهبر انقلاب» در جواب نوشته اند که واگذاری زمین به آموزش و پرورش با رضایت صاحب زمین بلا مانع است.» اما باتوجه به نظر رهبری در موارد مشابه که واگذاری زمین وقفی را پس از فک ملکیت، خلاف احکام اسلامی دانسته اند، من گمان می کنم که در گفتگوی شفاهی مرحوم غرویان با رهبر انقلاب و نامه نگاری به دفتر ایشان، موضوع وقف به درستی و کامل به سمع مقام معظم رهبری نرسیده است. از این رو رضایت نامه واگذاری زمین به آموزش و پرورش و به تبع آن اجاره زمین از پایه خلاف موازین شرعی است و تصرف آموزش و پرورش از 15 سال پیش تا کنون یک «تصرف عدوانی» است.
او هم چنین با ارائه اجاره نامه زمین مذکور که در سال 81 بین آموزش و پرورش به عنوان مستاجر و حوزه علمیه به عنوان مالک، به امضای طرفین رسیده است، سند مربوط به واگذاری زمین به آموزش و پرورش را فاقد اعتبار دانست.
این مقام مطلع که برخلاف آموزش و پروش اشاره ای به امکان یا عدم امکان در اختیار قراردادن زمین معوض به حوزه علمیه نمی کند، خاطرنشان کرد: مرجع قضایی در دو مرحله در دادگاه بدوی و تجدید نظر حکم به قلع وقمع بنای ساخته شده در زمین مذکور داده است. با توجه به بنای قابل قبول ساخته شده در زمین، سعی داریم که با تعامل با آموزش وپرورش، با محاسبه قیمت فعلی مکان که 12 سال از ساخت می گذرد و نیز با احتساب مبلغ اجاره اصلی زمین در این 15 سال، ما بقی قیمت بنا را از سمت حوزه علمیه به آموزش و پرورش پرداخت کنیم.
به عبارتی به این ترتیب باید گفت پس از کسر حقوق حوزه علمیه بابت اجرت ایام تصرف زمین توسط آموزش و پرورش در مدت 12 سال، اگر برای آموزش و پرورش طلب ناچیزی باقی بماند(!)، می تواند از سوی حوزه علمیه پرداخت شده و مدرسه تخلیه و به حوزه واگذار شود.
حال با نقل این سخنان توجه به چند نکته ضروری است:
یکم- در صورت صحت ادعای آموزش و پرورش در خصوص واگذاری مالکیت زمین به آموزش و پرورش، تلکیف اجاره نامه ای که بین حوزه علمیه و آموزش و پرورش در سال 1381 به امضای هردوطرف رسیده است، چیست؟
دوم- با عنایت به حساسیت موضوع و مورد بحث بودن آن از ابتدای وقف، دلیل اختصاص این زمین به آقای وکیلی به عنوان یکی از خیرین برتر کشور در ساخت مدارس، چیست؟
سوم- با توجه امضای رضایت نامه واگذاری زمین به آموزش و پرورش توسط نماینده اداره اوقاف وامام جمعه وقت، نگرانی های قانونی و شرعی، اکنون بعد از گذشت 15 سال چهگونه ایجاد شده است!؟
چهارم- در صورت این که رهبری در زمان مذکور با توجه به جایگاه ولایت عام ایشان بر موقوفات، نظر به واگذاری کامل زمین به آموزش و پرورش داشته اند، نگرانی شرعی بابت غیرقابل انتقال بودن زمین وقفی چه جایگاهی دارد؟
