سپندارمذگان یا ولنتاین ایرانی

 پیدایش اسپندگان یا سپندارمذگان

 در ایران باستان هر ماه را سی روز می شمردند و افزون بر این که ماه ها نام داشتند، هر یک از روز های ماه نیز یک نام داشتند. برای نمونه روز نخست بهمن ماه ، روز «اهورا مزدا» ، روز دوم ، روز «بهمن» (تندرستی ، اندیشه) ، روز سوم «اردیبهشت» ( بهترین راستی و پاکی) ، روز چهارم «شهریور» (شاهی و فرمانروایی آرمانی) و روز پنجم «سپندارمذ» بوده است. سپندارمذ فرنام (لقب) ملی زمین است. یعنی گستراننده ، پاک و فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود پناه می دهد. از این رو در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به عنوان نماد عشق می پنداشتند.

 در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می شده است که در همان روز که نامش با نام ماه برابر می شد، جشنی ترتیب می دادند متناسب با نام آن روز و ماه. برای نمونه شانزدهمین روز هر ماه مهر نام داشت که در ماه مهر، مهرگان نامیده می شده است. همین گونه روز پنجم هر ماه سپندارمذ یا اسپندارمذ نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسپندارمذ نام داشت، جشنی با همین نام می گرفتند.

 چگونگی جشن گرفتن و کارهای ویژه این روز

 در این روز مردان به همسران خود هدیه می دادند. مردان زنان خانواده را بر تخت شاهی می نشاندند و از آن ها پیروی می کردند و به آن ها پیشکش می دادند. این یک یادآوری برای مردان بود تا مادران و همسران خود را گرامی بدارند و چون یاد این جشن تا زمان های درازی ادامه داشت و بسیار باشکوه برگزار می شد همواره این آزرم و کرنش به زن برای مردان گوشزد می گردید. این جشن هیچ پیوندی به ولنتاین ندارد. از دید زمان برگزاری نیز جشن اسپندگان که در ۲۹ بهمن برگزار می‌شده است، با جشن لوپرکالیا نزدیک است.

 هنوز نیز در برخی از گوشه های ایران زمین مانند سپاهان (اصفهان) ، پهله ، ری و دیگر شهر های ناحیه مرکز و غرب ایران، مراسم جشن اسپندگان همچون گذشته برگزار می شود، در این روز بانوان لباس و کفش نو می پوشند، زنانی که مهربان، پاکدامن، پرهیزگار و پارسا بوده اند و در زندگی زناشویی خود فرزندان نیک را به میهن ارزانی داشته اند مورد تشویق قرار می گیرند و از مردهای خود پیشکش هایی دریافت می کنند. آن ها در این روز از کارهای همیشگی خود در خانه و زندگی معاف شده و مردان و پسران وظایف جاری زنانه را در خانه بر عهده می گیرند.

 این جشن را به نام جشن برزیگران هم می شناسند. در روز اسپندگان چند جشن با مناسکی ویژه بر گزار می شده است. نخستین جشن مردگیران یا جشن مژدگیران بود که ویژه زنان بود. در این روز مردان برای زنان هدیه ای خریداری و از ایشان قدر دانی می کردند. امروزه نیز مهم ترین جنبه اسپندگان قدردانی از زنان است. در زمان گذشته (چنان که ابوریحان روایت کرده است) کارهای دیگری هم انجام می دادند چون آیین های جادویی برای دور کردن خرافه پرستان ولی ابوریحان این آیین ها را تازه و نااصیل خوانده است.