دومين نامه زيباکلام به شريعتمداري

دومين نامه زيباکلام به شريعتمداري

جناب شريعتمداري، اين يک خبط بزرگ است که ما به جاي سبک و سنگين کردن مسائل جامعه مان و بررسي اينکه چه چيز به خير و صلاح مملکت مان است و چه چيز به زيان آن، بيائيم ملاک و معيار را بگذاريم بر روي موضع گيري هاي آمريکا. جناب شريعتمداري، چه آمريکا با فعاليت هاي هسته ايي ما مخالفت کند و چه موافقت، مسئله اساسي آن است که آيا اين فعاليت ها في نفسه براي مملکت ما لازم و درست مي بودند يا نه؟ اگر آمريکا با برنامه هسته ايي ما مخالفتي نمي کرد، بنده همچنان معتقد مي بودم که اين برنامه ها بصورتيکه دارند اجرا مي شوند به خير و صرفه و صلاح مملکت نبوده و نيستند. بنده همچنان معتقد مي بودم که کشوري مانند ايران با شرايطي که دارد الويت هايش مي بايستي تعليم و تربيت، بهداشت،محيط زيست، کشيدن خط آهن، اصلاح جاده هايش، ايجاد اشتغال و…..مي بود. جنابعالي معتقديد که برنامه هسته ايي به نفع مملکت است و دستاوردهاي فراوان براي مملکت داشته، بفرمائيد آن دستاوردها کدام است؟ شما به جاي نشان دادن اينکه منافع فعاليت هاي هسته ايي براي مملکت کدام بوده ، با وارد کردن ادبيات حماسي استکبار ستيزي، ظلم ستيزي، رويارويي با نظام سلطه، توي دهان آمريکا زدن، اراده جوانان پر شور و انقلابي، تسليم ناپذيري اين ملت قهرمان و……. بحث را به پايان مي رسانيد.

نه جناب شريعتمداري، اگر آمريکا به همراه 199 کشور ديگر عضو سازمان ملل هم با فعاليت هاي هسته ايي ما موافق مي بودند، اين برنامه ها همچنان از منظر هزينه- فايده اقتصادي يک اشتباه و خطاي محض بود. تهيه اورانيوم 5 درصد غني شده با صدها برابر قيمت بين المللي آن خطاست. چه آمريکا و چه همه کشورهاي ديگر دنيا با اين امر مخالف باشند يا موافق. اتفاقا يک دليل شک و ترديد غربي ها به ما همين است که باورشان نمي شود کشوري صرفا براي تهيه اورانيوم 5درصد غني شده يک همچو هزينه هاي عظيمي را متحمل شود در حاليکه با بهايي هزاران مرتبه کمتر مي تواند آنرا تهيه کند. آيا تاسف آور نيست که خدا مي داند چقدرخرج کرديم تا چند صد کيلو اورانيوم 20 درصد توليد کرديم و حالا مي بايستي مقداري هزينه هم بنمائيم تا آنها را اکسيد نمائيم؟ ايضا بخش هاي ديگر هسته ايي مان که عليرغم آنکه مستقيم و غير مستقيم ميلياردها دلار براي آنها هزينه کرده ايم ممکن است در آينده مجبور شويم آنها را هم از حيزانتفاع بياندازيم.

جناب شريعتمداري معزز، هر گاه که منافع ملي در برابر ايدئولوژي قرار گرفته، متاسفانه اين منافع ملي بوده که به زير پاي ايدئولوژي قرباني شده. تراژدي هسته ايي به نحو غم انگيزي اين واقعيت تلخ اما عبرت آموز را دارد باز يکبار ديگر در برابر ديدگان ما قرار مي دهد.