داود فرهادي- وودي آلن، کارگردان و نمايشنامه نويس و کمدين آمريکائي در جايي مي‌گويد:« به زندگي پس از مرگ اعتقادي ندارم، ولي محض احتياط زيرپيراهني مي‌برم.» «مادر خوانده» کمدي بود از بهزاد آقاجاني نويسنده و کارگردان خوش ذوق نيشابوري که با دعوت از شراره رخام بازيگر صاحب نام سينما قصد داشت از تجربيات او در […]
داود فرهادي- وودي آلن، کارگردان و نمايشنامه نويس و کمدين آمريکائي در جايي مي‌گويد:« به زندگي پس از مرگ اعتقادي ندارم، ولي محض احتياط زيرپيراهني مي‌برم.»
«مادر خوانده» کمدي بود از بهزاد آقاجاني نويسنده و کارگردان خوش ذوق نيشابوري که با دعوت از شراره رخام بازيگر صاحب نام سينما قصد داشت از تجربيات او در راستاي پيشرفت تئاتر شهرمان بهره ببرد. از ويژگي‌هاي قابل توجه کارهاي آقاجاني که در تئاتر «سقوط آزاد» هم آن را بخوبي نمايش داده بود و در اين کار نيز، بازي گرفتن از بازيگران بگونه‌اي است که ببينده حضور کارگردان را احساس نمي‌کند. البته از دکور چشم نواز «مادر خوانده» هم نبايد غافل ماند، همچنين بازي «سيدجواد حسيني» بازيگر تواناي نيشابوري که با جان بخشيدن به نقش‌اش لحظات مفرحي را براي حاضرين رقم زد. ديگر اينکه تئاتر «مادرخوانده» که انديشه «خيام»وار را در پس زمينه داستان خود داشت، لذت بردن از زندگي را دستمايه کار خود قرار داده بود و با اين پرسش که «سهم ما از زندگي چيست؟» نکاتي فلسفي را جلوي روي تماشاگر مي‌گذاشت تا مخاطب فکر «خودکشي» را از سرش بيرون کند و به اين جواب برسد که «سهم ما از زندگي لذت بردن است» با تمام سختي هاي آن، همانطور که خيام مي‌گويد: «نيکي و بدي که در نهاد بشرست/ شادي و غمي که در قضا و قدرست/ با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل/ چرخ صدها بار از تو بيچاره ترست»
اما از نکات جانبي اين نمايش که نبايد از آن غفلت ورزيد، حضور کمرنگ مخاطب براي ديدن تئاتر بود در حاليکه در شهري فرهنگي مانند نيشابور که جمعيتي پانصد هزار نفري دارد واقعا جاي تامل و تفکر است اين عدم استقبال؟! تمامي اهل تئاتر شهرمان اميدوارند با همراهي بيشتر مخاطب همانطور که «سينما شهر فيروزه» جاني دوباره بخود گرفت تئاتر اين شهر هم روزهاي خوشي را تجربه کند چون غالب تئاترهاي نيشابور وابسته به هيچ ارگان و نهاد دولتي نيستند و هزينه‌هاي سنگين آن بر دوش هنرمندان است.
* تئاتر «مادر خوانده» با حضور ويژه شراره رخام در حالي بيست و نهم ارديبهشت تا پنجم خرداد انجام پذيرفت که حدود دو سوم صندلي‌هاي فرهنگسراي سيمرغ خالي از جمعيت بود.
