معرفی کتاب های جدید

براي چنين جايي زيادي زيبا بود! سلام! به کلبه کتاب خوش آمديد. يک جاهايي هست توي ادبيات داستاني که ادبيات محض است. نمي شود آن را به فيلم در آورد يا مثلا براي کسي ديگر تعريفش کرد. خودت بايد بخواني تا لذت ببري. تازه بعد هم که خواندي و خوشت آمد جرات نمي کني به […]

براي چنين جايي زيادي زيبا بود!

سلام! به کلبه کتاب خوش آمديد. يک جاهايي هست توي ادبيات داستاني که ادبيات محض است. نمي شود آن را به فيلم در آورد يا مثلا براي کسي ديگر تعريفش کرد. خودت بايد بخواني تا لذت ببري. تازه بعد هم که خواندي و خوشت آمد جرات نمي کني به ديگران توصيه اش کني چون ممکن است خوششان نيايد! دارم از کتاب «پسر عيسا»ي «دنيس جانسون» تعريف مي کنم. نويسنده آمريکايي که حدود يک سال پيش با ترجمه ي پيمان خاکسار به فارسي زبانان معرفي شد. کتاب، 11 داستان کوتاه دارد که راوي تمام آن ها يکي است و يک جورايي بي ارتباط به هم نيستند. اين آقاي جانسون که خودش مدتي با فقر و بدبختي و بي خانماني و اعتياد دست و پنجه نرم کرده با همين کتاب، در يک نظرسنجي دل بسياري از منتقدان آمريکايي را ربوده و کتابش در زمان انتشار، در رديف بهترين کتاب هاي 25 سال اخير آمريکا به حساب آمده است. اين هم چند تايي از جمله ها و عبارت هاي باحال کتاب:

*نگاهش که کردم ياد گذشته هايي افتادم که با زنم مي زديم به دشت و دمن و اين قدر عاشق بوديم که نمي فهميديم عشق چي هست.

*عجيب نبود که کلمات به کارش نمي آمدند. تمام جملات مستعمل شده بودند.

*چهل و خرده اي سالش بود. تمام عمرش را به باد داده بود. اين جور آدم ها براي مايي که فقط چند سال به باد داده بوديم خيلي عزيز بودند.

*بايد با ظرافت نشستن مرغ مگس خوار بر روي غنچه ي گل با او رفتار مي کردي.

*هنوز به يک بخش از وجودش اجازه نداده بود متولد شود چون براي يک چنين جايي زيادي زيبا بود.

*تک تک قطره هاي باران را به اسم مي شناختم.

گشت غمناک دل و جان عقاب

اين خبر را هم به نقل از شرق بخوانيد: نشر مرواريد اخيرا گزينه اشعار پرويز ناتل‌خانلري را به همراه شعرهايي که او ترجمه کرده، منتشر کرده است. کتاب با گفتاري از دکتر محمدرضا شفيعي‌کدکني و دو يادداشت از خانلري، شعري از مهدي اخوان‌ثالث خطاب به خانلري و گفت‌و‌گويي با دکتر پرويز ناتل‌خانلري همراه است. در گفتار دکتر شفيعي‌کدکني درباره شعر خانلري مي‌خوانيم: «خانلري در ميان شاعران صدسال اخير ايران، با کمترين حجم شعر، بيش‌ترين پايگاه شعري را به‌دست آورده است. وقتي به مجموعه کوچک «ماه در مرداب» که تقريبا حاوي تمام شعرهاي اوست نگاه مي‌افکنيم تعجب مي‌کنيم که شاعري که در همه مباحث جدي تاريخ شعر معاصر، يکي از چهره‌هاي مورد بحث است، مجموعه ميراث شعري او به صد صفحه هم نمي‌رسد.» آن چه در ادامه مي‌آيد، قسمتي است از شعر عقاب که از مشهورترين اشعار خانلري است و به صادق هدايت هم تقديم شده است:

«گشت غمناک دل و جان عقاب/ چون ازو دور شد ايام شباب/ ديد کش دور به انجام رسيد/ آفتابش به لب بام رسيد/ بايد از هستي دل بر گيرد/ ره سوي کشور ديگر گيرد/ خواست تا چاره ناچار کند/ دارويي جويد و در کار کند/ صبح گاهي ز پي چاره کار/ گشت بر باد سبک سير سوار/ گله کاهنگ چرا داشت به دشت/ ناگه از وحشت پر ولوله گشت/ وان شبان، بيم‌زده، دل‌نگران/ شد پي بره نوزاد دوان/ کبک در دامن خاري آويخت/ مار پيچيد و به سوراخ گريخت/ آهو استاد و نگه کرد و رميد/ دشت را خط غباري بکشيد/ ليک صياد سر ديگر داشت/ صيد را فارغ و آزاد گذاشت/ چاره مرگ نه کاريست حقير/ زنده را دل نشود از جان سير/ صيد هر روزه به چنگ آمد زود/ مگر آن روز که صياد نبود…»