در اين مجموعه مي خواهم به نصيحت کردن بپردازم بنابراين اگر حوصله شنيدن پند و اندرزهاي من را نداريد همين الان اين متن را کنار بگذاريد. نخست: بگذاريد باد حرف هايش را با خود ببرد. گاهي همسرمان عصبي است و حرف هايي مي زند که خودش هم واقعا به آن حرف ها باوري ندارد. اگر […]
در اين مجموعه مي خواهم به نصيحت کردن بپردازم بنابراين اگر حوصله شنيدن پند و اندرزهاي من را نداريد همين الان اين متن را کنار بگذاريد.
نخست: بگذاريد باد حرف هايش را با خود ببرد.
گاهي همسرمان عصبي است و حرف هايي مي زند که خودش هم واقعا به آن حرف ها باوري
ندارد. اگر آن حرف ها را معيار رفتار خودمان قرار بدهيم وارد بازي قدرت شده ايم که کمکي به صميميت ما نخواهد کرد. بازي ها روابطي هستند که هدف اصلي آن ها پنهان است و در ظاهر با يک هدف ديگر نمايش داده مي شوند. وقتي مي دانيد همسرتان خودش حرف خودش را باور ندارد چه دليلي وجود دارد که بخواهيد به او ثابت کنيد اشتباه کرده است؟
دوم: قرار نيست کاملا همه چيز را با او به اشتراک بگذاريد.
همسر شما روانکاو شما نيست، قرار هم نيست که درمانگر شما باشد فقط قرار است از به اشتراک گذاشتن زندگي خود با او احساس بهتري پيدا کنيد. به اشتراک گذاشتن همه ابعاد وجود خودتان با او ممکن است برايش آزاردهنده باشد. ممکن است شما از چيزي خوشتان بيايد که او از آن نفرت دارد يا شما از چيزي بدتان بيايد که او عاشق آن است. درباره اختلاف هاي خودتان مي توانيد بدون سرزنش و تحقير و انتقاد با هم گفتگو کنيد اما تلاش براي تغيير دادن همسرتان به معني زندگي مشترک نيست، به معني يک جنگ منجر به شکست است.
سوم: در روابط زناشويي خلاقيت به خرج دهيد.
خلاقيت روابط زناشويي را جذاب تر مي کند.در هر رابطه تصور کنيد براي اولين بار است . در وانگار هيچ درک و برداشت قبلي از آن نداريد
گاهي مي توانيد ايده هاي خلاقانه را در اين خصوص را به کار بگيريد
اما بهتر است قدري با احتياط چنين کاري را انجام بدهيد. همسرتان شايد خوشش بيايد و شايد خوشش نيايد. قاعده کلي اين است که هيچ يک از طرفين حق ندارد
همسرش را تحقير کند مگر اين که بر سر يک سناريوي از پيش طراحي شده طرفين با رضايت، توافق کرده باشند. براي اينکه خراب کاري نکنيد معمولا بهتر است اول توافق کنيد و بعد وارد عمل شويد.
چهارم: پرچم من؛عشقِ زنم است.
اينکه پدر و مادر، برادران و خواهران،فاميل و دوستان ،آشنايان و همسايه ، همکاران و … درباره شما و همسرتان چه قضاوتي دارند مهم نيست، مهم اينست که از زندگي مشترک با همسرتان لذت ببريد.
پنجم: آگاهانه براي هم ادا دربياوريد.
*اجازه بدهيد همسرتان اشتباه کند.*
معمولا اگر به همسرتان آزادي اشتباه کردن بدهيد محيط زندگي تنش کمتري پيدا مي کند اما بهتر است بدون تنش به او بازخورد بدهيد.
بازخورد دادن بدون تنش 4 مرحله دارد:
1- بيان مشاهده بدون قضاوت درباره آنچه رخ داده است. هرگونه قضاوت درباره درستي يا نادرستي يا خوب و بد بودن رخداد در اين مرحله اخلال ايجاد مي کند.
2- بيان احساس. اينکه احساس مي کنم تو خيلي احمقي بيان احساس نيست اينکه کارت باعث شد من عصباني بشم بيان احساس است. هرگونه توهين و تحقير در هر مرحله باعث نادرست بازخورد دادن مي شود.
3- بيان خواسته. عمل جايگزين عملي که انجام شده را به همسرتان پيشنهاد کنيد.
4- بيان نياز. نيازي که پشت احساس و فکرتان است و باعث شده به تلاش براي تغيير رفتار همسرتان بپردازيد را در اين مرحله بيان کنيد.
در نهايت مهم آزادي است نه نتيجه ( نتيجه در اينجا اشتباه نکردن همسرتان است.). آزادي باعث پايداري رابطه مي شود. عشق فرزند آزادي است نه تصاحب و کنترل.
ششم: از موضع برابر با هم ارتباط داشته باشيد.
درچند هزار سال گذشته قاعده اين بوده است که مردان از موضع بالاتر با زنان خود رابطه داشته اند اما در چند صد سال گذشته تغييراتي در نظام هاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي… ايجاد شده و در چند دهه گذشته اين تغييرات باز هم تغيير کرده است به طوري که ديگر دوره ارتباط از بالا به پايين يا از پايين به بالا با همسر گذشته است اگر چه نشانه هايي از وجود دوران پدرسالاري در گذشته هنوز
وجود دارد و به نظر مي رسد برخي اختلاف هاي تکاملي بين زن و مرد هم باعث دوام اين نشانه ها مي شود.
اگر مايليد فضاي مديريت آمرانه دولتي در زندگي شما حاکم شود از موضع بالا به پايين يا پايين به بالا با همسرتان ارتباط داشته باشيد. کسي که در موضع بالا قرار مي گيرد، در اين بازي قدرت معمولا در نقش يک منجي ادا در مي آورد و کسي که در موضع پايين قرار مي گيرد در اين بازي قدرت معمولا در نقش يک قرباني ادا
در مي آورد. اين بازي بازنده – بازنده بهترين و ساده ترين حالت براي به لجن کشيدن زندگي شماست چرا که در اين بازي هر دوي شما قرباني سيستمي مي شويد که براي زندگي مشترک خودتان انتخاب کرده ايد.
اگر قرار است در زندگي مشترک شما هر کسي مسوليت عمل خودش را بپذيرد، لازم است از موضع برابر با هم ارتباط داشته باشيد.
هفتم: دکمه قرمزه را چه کار داريد؟
دکمه اي که يک دستگاه را روشن مي کند معمولا قرمز است. به طور طبيعي دکمه قرمز همسرمان را پيدا مي کنيم و مي فهميم که با کدام دکمه عصباني مي شود با کدام دکمه بي حوصله و با کدام دکمه ناراحت استفاده از دکمه هاي قرمز براي باج گيري، انتقام، تنبيه، سرزنش، حال گيري و…
شما را وارد بازي قدرت مي کند و همان طور که گفتم بازي قدرت جايي شروع مي شود که صميميت ( و در نتيجه شادي ) تمام
مي شود.
مهدی صفائیان
