درگفتگو با دارنده نشان ببر طلايي عنوان شد:
درگفتگو با دارنده نشان ببر طلايي عنوان شد:

درگفتگو با دارنده نشان ببر طلايي عنوان شد: ورزش امروزه شهرمان رو به ويراني مي رود ووشو مرکب از دو کلمه «وو»و «شو» به معني هنر رزم ، ورزش رزمي ملي چين است . پيدايش اين ورزش به حدود سال 520 بعد از ميلاد برمي گرددکه يک راهب هندي که در چين بنام « تامو […]

درگفتگو با دارنده نشان ببر طلايي عنوان شد:

ورزش امروزه شهرمان رو به ويراني مي رود

ووشو مرکب از دو کلمه «وو»و «شو» به معني هنر رزم ، ورزش رزمي ملي چين است . پيدايش اين ورزش به حدود سال 520 بعد از ميلاد برمي گرددکه يک راهب هندي که در چين بنام « تامو « که در معبدي بنام « شائولين « تعليمات خود را آغاز کرد. ووشو نه تنها يک ورزش سنتي چين، بلکه عناصر فلسفي، اخلاقي، زيباشناسي، پزشکي و نظامي را نيز در بر دارد. اين ورزش در کشورمان از سال 1368 رسما تحت پوشش فدراسيون هاي مختلف از جمله تکواندو، کاراته، شروع به کار نمود وهم اکنون با 20 سبک در سي و يک استان فعال مي باشد. وما براي آشنايي بيشتر اين ورزش درشهرستان به خدمت ابوالحسن عبديان يکي از پيش کسوتان ووشو شهرستان رفتيم تا ازنزديک با موفقيت ها ومشکلات اين ورزش رزمي درشهرمان آگاهي يابيم .

از سابقه ورزش ووشو درنيشابور وچگونگي ورودتان به اين رشته و، موفقيت ها ومسئوليت هاي تان بگين

در ورزش ووشو نيشابور در ابتدا بايد ازاساتيد باتجربه اي چون استاد همراه ياد کنم که از بنيان گذاران ووشوي ايران هستند ودر اين رشته زحمت هاي زيادي براي من و شهرمان کشيده اند . بنده ورزش رزمي را از سال 60 با رشته کاراته شروع کردم وسپس درسال 67 ـ 68 ووشو رابا عشق و علاقه درکنار استاد همراه شروع و الان هم با جان و دل آن را ادامه مي دهم .البته در قسمت بانوان هم فعاليت خيلي خوبي داريم. يکي از مربيان دراين زمينه، همسرم مي باشد. ما سال 68 ـ 69 سالن ورزشي خود را در ارگ جنوبي افتتاح کرديم که هنوز هم در همانجا مشغول به انجام وظيفه مي باشم

مسئوليت هاي متعددي دراين رشته در سطح کشور داشته و دارم. ازقبيل مسئول کميته فني کشور ، طرح و برنامه ريزي و … ، مسئول کميته داوران استان خراسان ، رياست هيئت ووشو بسيج شهرستان . دارنده اولين حکم مدرس از فدراسيون ووشو در کل استان خراسان و مسئول سبک شائولين چوان ووشو استان خراسان، اولين دارنده دان 6 و نشان ببر طلايي از فدراسيون ووشو.

نشان ببر طلايي درورزش ووشو چه جايگاهي دارد؟

در آزمون هاي دان بعد از شال بند مشکي در ووشو دان ها چند سال به چند سال آزمون گرفته مي شود ، من حدود 7 سال پيش دان 5 را گرفتم و بايد از دان 5 حدود 6 سال مي گذشت تا دان 6 را در شرايط سخت فدراسيون از آن خود مي کردم . من اولين کسي بودم که دان 6 و نشان ببر طلايي را براي شهر و استان به ارمغان آوردم.

– با پيشکسوت يک جمله بگوييد؟

پيشکسوت به کسي اطلاق مي شود که در همه جنبه ها غني باشد و اخلاق ، منش ،مردم داري و دوري از غرور و تکبر و ريا و… را در خود جمع کند. پهلوان شورورزي که با روي خوش وتشويق هايش مرا به اينجا رساند، به معناي واقعي يک پيشکسوت بود. متاسفانه جايگاه پيش كسوتان در شهرما بي رنگ است. پيشکسوتاني که بايد در کنارورزشکاران باشند و ناظر بر همه چيز. الان معلوم نيست کجا يند. و چه مي کنند.

– از کار ومشكلات سر راه تان بگوييد

25 سال است كه در باشگاه مان در ارگ جنوبي هستيم. ولي باشگاهمان چندان استاندارد نيست کاش جايي بازتر و و مطلوب تر داشتيم . هزينه ها زياد است وكسي به ما کمک نمي كند. بعضي وقت ها مجبوريم از جيبمان براي اعزام بچه ها به مسابقات استفاده کنيم. اين جوانان با عشق مقام مي آورند ولي کسي قدرآن هارا نمي داند. از همين باشگاه غيراستاندارد، قهرماناني مثل امير فضلي بزرگ قهرمان جهان ، و قهرماناني چون مجيد سلامت ، عليمرداني ، حميد خاني وخود حقيركه در مسابقات روسيه دو مدال طلا آوردم .جاي تاسف دارد كه بيان كنم همين چندوقت پيش مسابقات استان در شهر ما بود ولي متأسفانه براي يک تشک ده جا را رفتيم .

وقتي يک مديرخوب در ورزش شهر وجود داشته باشد مسلما وضع بهتر خواهد شد. .ولي وقتي همه چيز شخصي و فاميلي شد وضعيت بدتر مي شود. ما از لحاظ امکانات زير صفر هستيم و امکانات اصلا وجود ندارد. ولي ممکن است امکانات جايي هم باشد که صلاح ديد خودشان بود.

– جايگاه ورزش در شهر ماو نقش مديريت ورزش شهرستان

الان که خيلي جاي تاسف دارد. بايد گفت ورزش امروزه شهرمان رو به ويراني مي رود متاسفانه حالا کسي دنبال ورزش نمي رود. الان شايد چندين برابر جواناني که فعاليت ورزشي مي کنند ،توي قليان سراها زمان را سپري مي کنند. بايد يک فکري به حال اين جوانان عزيز بکنيم. تا اين گونه هرز نروند.

مديريت شهرستان گاهي از مربيان مي خواهد که کارهايشان را به اداره ارائه کنند. حال خوب يا بد نمي دانم وقتي ما مي آييم يک مسابقه در سبک خودمان در شهر انجام مي دهيم و براي يک تشک مي مانيم جاي تاسف دارد. وقتي ورزشکاران به شهر خودشان بر مي گردند بهتر است خوبي بگويند نه بدي. مديريت شهرستان بايد بالاتر از اين حرفا باشد .البته انگار خيلي ها شاکي هستند.

ما در شهر با برگزاري مسابقات به نحو شايسته توانايي خودمان را به رخ همه کشيده ايم ودر تمام مراحل از توانايي هاي ورزش كارا نمان استفاده کرده ايم و همه استان هم مي دانند که ما توانايي زيادي داريم ولي وقتي مديريت ورزش يک شهر ستان ضعيف باشد کار خوب ديگران را هم زير سوال مي برد. ما در شهر بهترين مربيان و داوران و عوامل اجرايي را داريم ولي انگار اسمي در جايي نداريم ولي شهر ديگري که هيچ چيزي براي گفتن ندارد ولي اسمش همه جا هست و اين به خاطر مديريت خوب آن ها در روابط عمومي است .ما الان کل استان را از نظر سبك ساپورت مي کنيم. تمام مربيان استان بايد با ما و هيئت ووشو ما هماهنگ باشند.

و حرف پاياني استاد شائولين و دارنده نشان ببر طلايي:

تشکر ويژه از هفته نامه خيام نامه که علاوه برمعرفي اين ورزش به شهروندان،مشکلات ما را هم به گوش مسئولين مي رسانند، ونيز سپاس از تمام کساني که ما را در خدمت رساني به اين جوانان ياري مي دهند به ويژه آقاي مظفري ونيز ازدوست داران اين ورزش در نيروي انتظامي جناب سرهنگ حسيني ، دهنوي ، حاجي زاده، سرهنگ شكري كه مراسمات ورزش صبحگاهي را برايشان اجرا مي کنيم وهمچنين آقاي بلقان آبادي مسئول بسيج و آقاي خاتمي و شهرداري محترم…كه هميشه حامي ما بوده اند .وكلام آخر اين كه بايد حتما فکري براي مديريت ورزش اين شهر کرد.

سید مسعود موسوی تبار