آنچه که نبايد به کودکان گفت بخش اول يکي ازمشکلات شايع خانواده هايي که به دفترمشاوره براي درمان اختلالات رفتاري فرزندانشان مراجعه مي کننداين است که از تاثيرکلام خود برفرزندشان غافلند.امابهتراست بدانيم بچه هاکودکان مانندلوح سفيدي هستندکه هرچه ماروي اين لوح بنويسيم ؛همان مي شوند. گذاشتن اسم روي بچه ها « لال « يا « […]
آنچه که نبايد به کودکان گفت
بخش اول
يکي ازمشکلات شايع خانواده هايي که به دفترمشاوره براي درمان اختلالات رفتاري فرزندانشان مراجعه مي کننداين است که از تاثيرکلام خود برفرزندشان غافلند.امابهتراست بدانيم بچه هاکودکان مانندلوح سفيدي هستندکه هرچه ماروي اين لوح بنويسيم ؛همان مي شوند.
گذاشتن اسم روي بچه ها « لال « يا « بچه بد «
اگر کودکان را نامهايي مانند احمق و تنبل و… بناميد باور مي کنند که داراي اين صفات و خصوصيات است. به علت آسيبي که به کاربردن اين نامهاي منفي به شخصيت بچه ها وارد مي کند اعتماد به نفس او از بين مي برد. اگر کودکي به صفت « زشت » ناميده شود ممکن است از حضور در جمع و بازي با ديگران خودداري کند اگر بگوييد: « کمرو» از ارتباط با همسالان و بزرگترها پرهيز مي کند. چه بايد گفت: با جمله اي مثبت توجه بچه را به رفتاري معطوف کنيد که بايد تغيير دهد. « اين اتاق نامرتب و به هم ريخته است » يا « کاغذ و مدادهايت روي زمين پخش شده و بايد جمع شود.»
طـــرد کـــردن بچه ها « اي کاش به دنيا نمي آمدي « يا « هيچکس ترا دوست ندارد «
طرد کردن بچه ها نشان دادن نفرت يا تمايل به جدايي از آنهاست. براي يک کودک دوست داشته نشدن از طرف فردي که او را به دنيا آورده به معني دوست نداشتن از طرف همه افراد است. آنچه که يک کودک بايد بداند اين است که پدر و مادر بدون هيچ قيد و شرطي دوستش دارند. چه بايد گفت: هر روز با او گفتگو کنيد و بگوييد « دوستش داريد » و در آغوشش بگيريد.
منفــــي بافــي « لياقت چيزي را نداري «
بچه ها با کلمات و جمله هايي که به آنها مي گوييم، بزرگ مي شوند يک پژوهشگر با عده اي زنداني گفتگو و مصاحبه کرد. از آنها پرسيد که به چند نفر از آنها هنگام بچگي گفته شده که زنداني خواهند شد؟ با کمال تعجب دريافت که تقريباً با پاسخ همه آنها به اين سوال مثبت بود. والدين بايد آينده خوبي را براي بچه ها ترسيم و پيش بيني کنند.
مقصــر داشتن بچه ها هنگام بروز مشکلات « تو دليل دعواي من و پدرت هستي «
مقصردانستن کودک هنگام مشکلات به اين معني است که او به دليل کاري که به ديگران انجام داده اند سرزنش مي شود بچه ها هدف آسان و در دسترس براي به گردن گرفتن تقصير ديگر اعضاي خانواده هستند. اگر بچه ها بايد ياد بگيرند که مسئوليت کارهايشان را به عهده بگيرند ما بايد نمونه اي از مسئوليت پذيري در برابر اشتباهات و ضعف هايمان باشيم. چه بايد گفت: اگر عصباني شديد به محض بدست آوردن خونسردي٬ از کودک معذرت بخواهيد و مثلاً بگوييد:« ببخشيد امروز خسته بودم. »
ادامه دارد
نوشته شده توسط : علیرضا حدادی
