فروغ خراشادی یک شنبه های فلسفی پژوهش سرای دانش آموزی مهندس سینا مسیح آبادی برای دوست‌داران فلسفه، تنها یک کلاس آموزشی صرف نیست! این مجموعه جلسه ها که زیر عنوان “مناظر و مرایای فلسفه” پنجمین جلسه را دارد پشت سر می گذارد، فرصتی است تا 3 نسل در کنار هم بنشینند و از همه چیزهایی […]

فروغ خراشادی

یک شنبه های فلسفی پژوهش سرای دانش آموزی مهندس سینا مسیح آبادی برای دوست‌داران فلسفه، تنها یک کلاس آموزشی صرف نیست! این مجموعه جلسه ها که زیر عنوان “مناظر و مرایای فلسفه” پنجمین جلسه را دارد پشت سر می گذارد، فرصتی است تا 3 نسل در کنار هم بنشینند و از همه چیزهایی که درباره فلسفه می دانند و نمی دانند! بگویند و چیزهایی را که می توانند بیاموزند و از چشم اندازی دیگرگون با دید سه بعدی به زوایا و یال های متفاوت آن بنگرند.

مجید نصرآبادی، معلم آموزش و پروش و مدرس دوره های مختلف ادب و اندیشه، که به جرات می توان گفت بیش از نیمی از عمرش را برای فلسفه و فرهنگ گذاشته، به گفته‌ی خودش تسهیلگر و به عبارتی مدرس و گرداننده‌ی جلسه است و دراین یک ماه سپری شده، به معنا و تعریف فلسفه از زبان بزرگان، تفاوت فلسفه و تفکر، پرسش های فلسفی و رقیبان فلسفه پرداخته و به عبارتی مخاطبانش را در آستانه‌ی ورود به فلسفه قرار داده است.

وجه مشترک همه‌ی شرکت کنندگان دراین دوره علاقمندی به آموختن و دانستن است، وجه اشتراکی که موجب می شود یک دختر 15 ساله در کنار یک مرد 60 ساله در موضع برابر و با فرصت برابر بنشیند، حرف هایی بشنود و حرف هایش را هم بزند. دختر 15 ساله ای که مرا به یاد سوفی، در رمان معروف “دنیای سوفی” می اندازد؛ همان رمانی که یوستین گُردِر، نویسنده اثر، را به یک شخصیت شناخته شده‌ی جهانی بدل کرد و فتح بابی بود برای نوجوانان تا بدون ترس به ساحت فلسفه نزدیک شوند و در اتمسفر آن گام بردارند. در چهارمین جلسه‌ی این سلسله نشست ها، تعداد این سوفی های دوست داشتنی به 3 نفر رسید که این افزایش شمار نوجوانان در هر جلسه امیدِ” آینده جای بهتری خواهد بود” را در نسل من پررنگ تر می کند! نوجوانانی که از این جلسه تا جلسه‌ی بعدی سعی می کنندکتابی بخوانند و بعد با شور و اشتیاق درباره آن کتاب نویافته حرف بزنند؛ نوجوانانی که شور زندگی و اشتیاق یادگیری را در نسل قبل و قبل ترشان، یعنی ما و نسل پیش از ما، برمی انگیزند.

از مجید نصرآبادی پیش ازاین پادکست های “یونانیت” را در فضای مجازی شنیده بودیم؛ او را با جلسات داستان کوتاه به یاد می آوریم، آموزش های داستان نویسی را از او سراغ داریم و حالا در یک اقدام فرهنگی دیگر، جلسه های گام به گام فلسفه را به تماشا می نشینیم. جلسه هایی که مشخص است برای جامع و مانع بودن کار، برای آن که همه فهم و کاربردی باشد، برای آن که دقیق و به دور از گزینش و گزش باشد، زحمت فراوان کشیده و بی منت، بدون شهریه و فقط به این دلیل که در برابر جامعه اش احساس مسئولیت می کند، آن را سامان بخشیده است.

از او می پرسیم: چرا برای چنین دوره ای مانند کاری که دیگران در شهرهای دیگر انجام می دهند، شهریه ای در نظر نگرفته اید؟ می گوید: ارزش نشر آگاهی را نباید با وارد کردن مسائل مادی فروکاست!

او معتقد است اگر برای آموزشِ امری که ارتقای آگاهی، دانش و فرهنگ جامعه را سبب می شود، شهریه مقرر کنیم، به خطا رفته ایم…

در این جمع گاه کسانی حضور می یابند که ممکن است یک خط فلسفه نخوانده باشند، گاه افرادی می آیند که بیش از صد جلد کتاب فلسفی خوانده اند؛ اما همه می آیند تا خوب ببینند، خوب گوش کنند، خوب فکر کنند و بعد حرف بزنند؛ هر یکشنبه، ساعت 5 عصر پژوهش سرای دانش آموزی محملی برای اندیشه ورزی و فلسفه آموزی است؛ با ما همراه شوید برای گوش دادن به جستارهای فلسفی و برای دیدن سوفی های واقعی!