چگونه فرزند« کتاب خوان» داشته باشیم؟!

گوش ندادن فرزندان دلیل بر بی احترامی نیست

سوال : با توجه به فرارسیدن ایام تابستان،  پسرم را در کلاس های اوقات فراغت ثبت نام کرده ام، اما می خواهم او را به مطالعه و کتابخوانی هم علاقه مند کنم. لطفا راهنمایی بفرمائید از چه روش هایی می توانم استفاده کنم ؟

پاسخ : فرهنگ مطالعه و کتابخوانی امری اکتسابی است که معمولا فرزندان در محیط خانه و یا مدرسه آن را یاد می گیرند. معمولا کودکان علاقه ی کمتری به مطالعه کتب غیر درسی دارند اما برای اینکه بتوان روحیه ی کتابخوانی را در آنان زنده نگه داشت راهکارهای زیر پیشنهاد می شوند:

1-اگر والدین از سنین اولیه ی رشد و قبل از دبستان برای فرزندان خود کتابهای قصه متناسب با سن آنها بخوانند این علاقمندی به مطالعه در آنان به مرور زمان ایجاد می شود.

2- خود والدین ساعاتی از شبانه روز را در منزل و در حضور فرزندان به مطالعه کتاب ، مجله و روزنامه اختصاص داده و در این میان مطالب جالب و خواندنی را برای فرزندان خویش بازگو نمایند.

3- در صورت امکان آنان را به نمایشگاه کتاب برده تا فرصت دیدن و خرید کردن کتابهای مورد علاقه ی خود را داشته باشند.

4- هرازچندگاهی با خرید کتاب و دادن جایزه به فرزند خود ، آنها را تشویق به مطالعه نمائید.

5- فرزندان خود را در مقابل ارائه ی خلاصه کتاب خوانده شده مورد تشویق قرار دهید.

6- ایام تابستان بهترین فرصت برای ثبت نام در کتابخانه های عمومی شهر و بهره مندی از منابع مطالعاتی موجود و متناسب با سنین کودکان و نوجوانان می باشد. در این مسیر همراهی والدین با فرزندان خود بسیار موثر می باشد.

7- برای ایجاد علاقمندی دانش آموزان به کتابخوانی می توان از کتابهای گویا استفاده نمود. برای دستیابی به آنها می توان با کمی جستجو در سایت های اینترنتی به نتایج مطلوبی دست یافت.

سوال : چگونه با فرزندان خود صحبت کنیم تا آنها به حرفهای ما گوش دهند؟

پاسخ : لازمه ی برقراری یک رابطه ی شنیداری صحیح و مورد قبول فرزندان ، برقراری یک رابطه عاطفی میان والدین و فرزندان می باشد. بدین معنا تا زمانی که والدین نتوانند ارتباط عمیق عاطفی میان خود و فرزندان خویش برقرار نمایند قطعا اثرگذاری کلام والدین و به دنبال آن اثرپذیری فرزندان از کلام والدین به حداقل خود خواهد رسید. لذا چنانچه بستر عاطفی فراهم نگردد کلام نیز منعقد نخواهد شد. برای آنکه کودکان و نوجوانان حرف شنویی از والدین داشته باشند موارد زیر پیشنهاد می گردد:

–  با فرزندان خود به زبانی ساده و قابل فهم صحبت نمائید چرا که مفاهیم گنگ و نامانوس را گوش نمی دهند .

–  شرایط جسمی، روحی و روانی آنان را در نظر داشته باشید به این معنا که کودکان و نوجوانان در هنگامی که کسالت داشته باشند و یا از نظر روحی دچار آشفتگی و پریشانی باشند هرگز گوش شنوا ندارند .

–  به جای آنکه از فرزند خود سوالی کنید به آنها مقصود و منظور خود را بیان نمائید . به طور مثال : به جای آنکه گفته شود چه کسی می تواند یک لیوان آب برای من بیاورد بهتر است گفته شود : پسرم یا دخترم یک لیوان آب برای من بیاور . پس از اجابت فرزندتان حتما از این عملش تشکر وقدردانی نمائید.

– در زمانی که فرزندان به یک کار مورد علاقه ای مشغول باشند کمتر به فرامین والدین گوش می دهند لذا بهتر است والدین وقت شناس باشند مثلا اگر فرزندی مشغول تماشای فیلم مورد علاقه و یا بازی مورد نظر خودو یا در حال تماشای فوتبال و … می باشد حرف شنوی کمتری دارد.

– یک نفس صحبت کردن ، خیلی بلندو خیلی آهسته صحبت کردن  و  طولانی مدت صحبت کردن زمینه را برای گوش نکردن فرزندان فراهم می نماید.

– گاهی بچه ها به حرف والدین خود گوش نمی دهند و پدر و مادرها به تصور اینکه آنها بی احترامی کرده اند مورد قهر و خشم خود قرار می دهند. والدین محترم توجه داشته باشند گوش ندادن فرزندان دلیل بر بی احترامی نیست بلکه دلیل اصلی آن عدم تمرکز آنان می باشد. چرا که آنان هرچند نگاه در نگاه والدین دارند اما هوش و حواسشان جای دیگری است پس بهتر است درخواست خود را با قدری تامل به زمان دیگری موکول نمائید.