کلید پروژه تخریب و تهمت زنی به عضو شورای شهر در دست کیست؟

خط و نشان تندروها برای عضو شورا و مسئولان شهر

لبیک کم رنگ به خبر کذب و تغییر کانال تنش آفرینی ها!

عضو شورای شهر: توهین به ساحت ائمه در قاموس من جایی ندارد

همه چیز از یک «خبر دروغ» آغاز شد: «توهین عضو اصلاح طلب شورا به امام حسین(ع)!». مستند این خبر دروغ هم چیزی نبود جز اظهارنظر (کامنت) رضا مهرداد زیر یک پست «اینستاگرامی» در صفحه ای شخصی و کم مخاطب که درآن فرازی از مداحی یکی از مداحان شناخته شده پایتخت به اشتراک گذاشته شده بود.  اگر چه هر انسان منصف و با وجدانی می توانست با مراجعه به این پست و کامنت زیر آن متوجه شود که هیچ توهینی به ساحت اباعبدا…(ع) در آن درج نشده است، اما انتشار وسیع و گسترده این خبر کذب، منجر به تحریک برخی دوستداران سالار شهیدان و بر هم خوردن آرامش در فضای مجازی شد.

به این ترتیب کامنتی که می توانست با شکایت احتمالی مدعی خصوصی، در مسیر دادرسی قرار گیرد و در فرجام پرونده احتمالی هم، با توجه به قواعد دادرسی و اصول حقوقی، موقوفی تعقیب یا برائت دور از انتظار نبود، بدل به ماجرایی پر کشمکش شد که نتیجه آن «بر هم خوردن آرامش مردم و شهروندان» در ایام عزاداری ابا عبدا… و «بروز ناآرامی هایی هر چند محدود و کم دامنه در فضای واقعی» بود. 

سیاسی کاری به نام دفاع از اعتقادات

اگر چه واکنش برخی متشرعین و لایه های مذهبی جامعه، تحت تاثیر خبر کذب «توهین به امام حسین(ع)» و انبوه پست های مجازی، که فرصت توضیح را از سوی رضا مهرداد گرفته بود، قابل درک است و برانگیخته شدن احساسات مردمی که حتی افراد کم تر مذهبی آن ها نیز، ارادتی قلبی به سالار شهیدان دارند، در پی شنیدن این خبر طبیعی است؛ اما گروهی از فعالان شناخته شده شهرستان، از همان دقایق اولیه، مسیر دیگری را در پیش گرفتند.

حضور برخی اعضای گروهی، که بسیاری از آن ها در وقایع مختلف مرتبط با «شورا و شهرداری» بارها سابقه حرکات «خودجوش» داشته اند، در صحن شورای شهر، زنگ اِخبار استفاده آن ها از این موقعیت را برای تاثیرگذاری بر شورای پنجم شهر به صدا درآورد. 

این گروه پیش از اثبات هر گونه اتهامی در محکمه صالح، مستقلا خواستار اخراج و لغو عضویت رضا مهرداد در شورا شدند.  به نظر می رسید که «دلسوزان» سابق (یا برخی از آن ها) خود را تمام و کمال برای برخورداری از این موقعیت در جهت تسویه حساب سیاسی با مهرداد آماده کرده بودند.

این در حالی بود که برخی از حاضران در صحن علنی شورای شهر، تهدیدهایی فراقانونی را علیه این عضو شورای شهر عنوان می کردند. به دنبال این حضور اولیه با محوریت چهره های شناخته شده «دلسوزان»، فراخوانی در فضای مجازی منتشر شد و در آن برای تجمع در برابر شورای شهر در محکومیت آن چه «توهین عضو شورا به امام حسین(ع) و عزاداران» نامیده بودند از مردم دعوت شده بود.

به این ترتیب، صبح روز دوشنبه، 26 شهریور، تجمعی که مشخص نبود پیش از فراخوان برای آن مجوزی از سوی نهادهای ذیربط اخذ شده یانه، شکل گرفت. این در حالی بود که در میان جمع حدود 200نفره ای که به این فراخوان پاسخ داده بودند، برخی چهره های منتسب به دلسوزان، حامیان سیدعباس حسینی، شهردار پیشین نیشابور و برخی اعضای شورای چهارم حضور پررنگی داشتند.

دلسوزان کیستند و از شورای شهر چه می خواهند؟!

حضور افرادی با پیشینه مشخص در صحن شورای شهر و اعلام دل نگرانی شان از اتفاق رخ داده و حتی تهدید جانی رضا مهرداد در آن جلسه، اطلاع رسانی گسترده و صدور بیانیه، نوع نگارش بیانیه هایی همراه با اغلاط املایی و شعارها و مطالباتی که پیش از این نیز سابقه داشته است،  آدرس مشترکی را می داد.

آن چه مشخص است، این که پیشینه فعالیت های گروهی که زمانی با عنوان «دلسوزان» فعالیت می کردند، حاکی از جهد و کوشش این گروه در مقاطع مختلف برای به دست گرفتن فرمان مدیریت شهری یا تلاش برای تاثیرگذاری بر آن است.

این عده که عضویت در شورای شهر یا فعالیت در انتخابات آن یا تاثیرگذاری بر تصمیمات بزنگاهی شورا و شهرداری را همواره به عنوان مدلی برای تداوم حضورشان در صحنه های سیاسی شهرستان برگزیده اند، در انتخابات دومین دوره شورای شهر، در سال 1381 با تشکیل ائتلافی وارد عرصه انتخابات شدند. انتخاباتی که حاصلی جز شکست برای شان به دنبال نداشت و اعتراضات شان به نتیجه انتخابات نیز، پس از بررسی مراجع قانونی، رد شد.  

در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد که نامزد مورد حمایت این طیف در دوره نهم بود، اعضای شناخته شده این گروه برای انتخابات شورای سوم شهر نفس تازه کرده و وارد میدان رقابت شدند. اما  در آن دوره هم توفیقی نصیب شان نشد. هر چند این شکست خوردگان، در طول دوره سوم شورای شهر با حضور میدانی در اتفاقات گوناگون و صدور بیانیه ها و تشکیل تجمع در برهه های خاص، بر دیدبانی خود بر فضای مدیریت شهری و تمایل شان برای تاثیرگذاری بر تصمیمات، پافشاری می کردند. 

در انتخابات شورای چهارم، شرط «حداقل مدرک تحصیلی» مانعی برای توفیق برخی از آنان، حتی در مرحله کاندیداتوری شد، اما با وجود یک اقلیت جدی از نزدیکان شان در شورای چهارم، خود را در حاشیه برخی تصمیم ها سرپا نگاه داشتند. اوج این تلاش برای تاثیرگذاری را می توان در ماجرای حکم عزل شهردار وقت، سید عباس حسینی، که از همفکران شان به شمار می رفت دید.

وقتی خبررسانی های «خیام نامه» از قانون شکنی های شهرداری در آن دوران و ورود سازمان بازرسی و برخورد هیات رسیدگی به تخلفات اداری وزارت کشور در سال 1395 به محکومیت شهردار پیشین نیشابور به 10 سال محرومیت از انتصاب به پست های مدیریتی انجامید، «دلسوزان» تلاشی گسترده برای حمایت از سیدعباس حسینی (شهردار وقت) و جلوگیری از اجرای حکم عزل شهردار را سامان دادند.

در آن مقطع، اعضای شورای شهر برای شهرداری سرپرست انتخاب کردند، اما همین گروهی که شرح آن رفت چنین حکمی را برنتابیده و با هدایت یک عضو شورا همه تلاش خود را برای «توقف اجرای حکم»ِ برکناری عباس حسینی انجام دادند. اوج حضور آنان در صحنه، جایی بود که حسینی، در پی حکم برکناری خود، با گرفتن «دستور موقت» توقف اجرای حکم از دیوان عدالت اداری،  همراه با حدود 20 نفر از این افراد، در شهرداری حاضر شده و دفتر سرپرست شهرداری را به تصرف درآورد! اما این تلاش ثمره ای نداشت و پس از 3 روز که شهر در حیرت و تعجب شاهد این اردوکشی بود، دستور «توقف اجرای حکم شهردار» از سوی دیوان عدالت اداری «لغو» شده و حسینی عملا ادامه مدیریت خود بر شهرداری را وانهاد و شهرداری را ترک کرد.

برخی از افراد شاخص حاضر در آن جلسه ی همراهی با شهردار معزول در سال 1385، در تصویر اخیری که از حضور در شورا برای درخواست برخورد با رضا مهرداد مخابره شده است، حضور دارند و داستان همیشگی تلاش برای مداخله در تصمیمات شورا و شهرداری را تداعی می کنند.

خبر کذب «اهانت به ائمه» فرصتی را در اختیار  این افراد نهاد تا شورای متعادل پنجم را، که خالی از هم قطاران شان بوده و شاهد حضور فردی شناخته شده از طیف فکری و سیاسی مقابل آنان است، برنتابیده و آشکارا در بیانیه ها و اعتراضات شان، اخراج مهرداد از «شورای شهر» را در صدر مطالبات شان خواستار شوند.

عذرخواهی رضا مهرداد از رنجش عزاداران

رضا مهرداد، سخنگو و عضو شورای شهر در پی التهاب آفرینی های به وجود آمده اتهام «توهین به ائمه» و عزاداران محرم را  قویا رد و اعلام کردکه  اهانت به ائمه (ع) در قاموس من جایی ندارد.

او در گفت و گو با برخی خبرنگاران و نیز نامه ای به امام جمعه شهرستان، خاطرنشان کرد: این جانب، به عنوان یک مسلمان شیعه، عاشورا را جزئی از فرهنگ این کشور و مردم می دانم وکسانی که سابقه من را دارند، می دانند که آن چه در تعظیم شعائر عاشورا و محرم مرسوم است، بنده و خانواده ام نیز مانند دیگر همشهریان انجام می دهیم و سال هاست در برنامه محرم و اربعین مراسم داریم و بسیاری همشهریان هم تا کنون در آن شرکت کرده اند و به قدر وسع و به مصداق «آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید» گامی هرچند اندک در این مسیر ارزشمند برداشته ایم.

 عضو شورای شهر نیشابور از امام جمعه خواست که در جهت رفع سوءتفاهم ها و بازگرداندن آرامش به جامعه و به ویژه به مومنان حقیقی و دلدادگان مکتب اباعبدا… و رفع این اتهامات ناجوانمردانه  به او، وارد عمل شود.

این عضو شورا در پی واکنش هایی که به دنبال اظهار نظرش ایجاد شده بود، نوشت:  عده ای در فضای حقیقی و مجازی و بدون توجه به پیشینه اظهارات و اعتقادات بنده، اینجانب را مورد بدترین توهین ها قرار داده اند و حریم انصاف و عدالت و حتی حرمت ایام عزاداری اباعبدا… را نگاه نداشته و تهمت ها و حرف هایی ناصواب را نثار خود و خانواده ام نموده اند.

مهرداد با بیان این که تحمل نفس توهین ها، شاید برای بنده سنگین نباشد، نوشت: ولی دو نکته در این شب های ارجمند، بسیار برای من رنج آور بوده است؛ یکی این که عدّه ای از متدینین را نیز دچار گناه تهمت زدن به اینجانب نمودند و مهم تر از آن این که «اهانت به ساحت امام حسین (ع)» را از زبان یک شهروند شیعه، امری ممکن و سهل جلوه داده اند.

وی در این نامه خطاب به امام جمعه نیشابور، نوشت:  ایجاد تشویش در مردم، در این ایام عزاداری با دستاویز قرار دادن اعتقادات مردم، با هر هدفی باشد، پسندیده نیست. بر فرض یک سوءبرداشت ناخواسته، از مطلب بنده پیش آید، وقتی خود حی و حاضرم و به صراحت بیان می دارم که این نظر بنده نیست و دیدگاه خودم را در مورد موضوع به صراحت بیان و حتی از رنجیدگان احتمالی از همان نقل مطلب هم پوزش خواسته ام، آیا ادامه رفتارهای کین ورزانه برخی، با اصل متین «برائت» و استصحاب رفتار مسلمانان و راه و منش ائمه هم خوانی دارد؟

چندگانگی نظرات مردم

اما علی رغم اعلام موضع صریح رضا مهرداد، اصرار مخالفان سیاسی او بر موضوع «اهانت به امام حسین(ع)» و موفقیت نسبی شان در همراه کردن برخی مقامات شهرستان که یا در جریان دقیق ماجرا قرار نگرفتند و یا ابعاد حقوقی و نظری اظهار نظر فوق برای شان آشکار نشده بود، منجر به ادامه تنش ها، هرچند در ابعاد محدود گردید.

در این میان نیروهای مسئول امنیت شهر، به دنبال انجام وظیفه خود در راستای حاکمیت قانون و مهار حرکات خارج از چارچوب و تنش آفرین بوده و تا حد زیادی موفق عمل کردند.

تاکید امام جمعه بر پیگیری امر در مجرای قانونی و تحذیر او از واکنش های افراطی، در خطبه های نماز جمعه 30 شهریورماه نیز، راهنمایی ای در جهت کاهش تنش ها بود.

از سوی دیگر، عده زیادی از متدینین و از جمله حتی برخی چهره های سابق «دلسوزان» هم که علی رغم توضیحات رضا مهرداد، هنوز خاطرشان از اظهار نظر او مکدر بود، با مشاهده فحاشی ها و دشنام ها حتی به والدین و خانواده رضا مهرداد ، از دامن زدن به التهابات و شایبه اغراض سیاسی کناره گرفته و راه خود را از اقلیت فحاش جدا کردند.

با این وجود، در روز برگزاری نماز جمعه، عده ای با نصب طوماری پارچه ای در ورودی مسجد جامع، سه خواسته معین را مطالبه کردند؛ درکنار مطالبه اصلی آن ها که اخراج مهرداد از شورای شهر و نیز دیگر صحنه های اجتماعی و فرهنگی بود، مطالبه «توقیف خیام نامه!»، دُم خروسی بود که از نگرانی هایی غیر از دغدغه های مذهبی حکایت می کرد. 

در سوی دیگر ماجرا ، اما نوع پرده دری و هتاکی و تهدیدهای غیرقانونی، منجر به شکل گیری موج مخالفت از سوی گروه دیگری از مردم شده است. بیانیه های حمایتی، شرکت در  کمپین و کامنت های شخصی حاوی روشنگری در فضای مجازی و در نهایت جمع آوری امضا به نفع رضا مهرداد و در مخالفت با رفتارهای فراقانونی گروهی اندک، ابتکارهایی بود که در مقابل بی اخلاقی ها شکل گرفت.

شاید پیام  سخنرانی احمد خاتمی، خطیب موقت جمعه تهران که با دعوت هیات رزمندگان و فراخوان نیروی مقاومت بسیج شهرستان در صبح تاسوعا و به مسجد قدس نیشابور آمده بود، کمی دیر به غائله آفرینان و موج سواران سیاسی رسید؛ احمد خاتمی خطاب به افرادی که گوش تا گوش مسجد قدس نشسته بودند و منتظر دیدن  تاثیر صحبت های قبلی خود در سخنرانی عضو مجلس خبرگان رهبری بودند، گوشزد کردکه ناشیانه ترین روش این است که این موضوع در مجرای اختلافات سیاسی پیگیری شود. البته این نگرانی ها در سخنرانی های اولین تجمع مقابل ساختمان شورای شهر نیز مشهود بود، آنجا که مجری مراسم به رویکرد «اصلاح طلبی» رضا مهرداد اشاره مستقیم کرد ولی سخنران مراسم پشت تریبون از «مجری» گلایه کرد که چرا موضوع را به اصلاح طلبی و اصول گرایی ربط داده است!

هر چه غبار غوغاسالاری ها پیرامون این ماجرا فرو می نشیند، امید به نتیجه رسیدن طمع های سیاسی در مخالفت با رضا مهرداد و اصلاح طلبان کم رنگ تر و انتظار شهروندان برای برخورد با هتاکی و پرده دری و تهدید امنیت و نظم عمومی به بهانه یک کامنت اینستاگرامی پررنگ تر می شود. این موضوع و امید مردم به حاکمیت قانون، درست در زمانی اتفاق می افتد که احتمال برآشفتن غبارآفرینان از به نتیجه نرسیدن تلاش های شان بیش تر می شود. افکار عمومی نظاره گر تدبیر مردان قانون اند.