قلب دختر خردسال نیشابوری در پی بازی ایران-پرتغال از تپش ایستاد سه شنبه شب، در میان هیجان و شادی خیل طرفداران تیم ملی، قلبی شاد نیست. در میان هیاهو و دست افشانی، دلی هست که آرام ندارد. وقتی خیلی ها می خندند، او به شدت می گرید و هنگامی که جمعی دست می افشانند، «مهلا» […]
قلب دختر خردسال نیشابوری در پی بازی ایران-پرتغال از تپش ایستاد
سه شنبه شب، در میان هیجان و شادی خیل طرفداران تیم ملی، قلبی شاد نیست. در میان هیاهو و دست افشانی، دلی هست که آرام ندارد. وقتی خیلی ها می خندند، او به شدت می گرید و هنگامی که جمعی دست می افشانند، «مهلا» صورت و چشمان اشکبارش را در بالش فرو می برد. صدای هق هقش را با بغضش، یک جا قورت می دهد و می خوابد و هنگامی که صبح، جماعتی شاد و سرخوش از خواب بیدار می شوند و زندگی از سر می گیرند، او دیگر بیدار نمی شود که نمی شود.
شب بازی ایران و پرتغال است؛ 97 دقیقه ی پر تلاطم را از سر گذرانده است. غم و شادی به هم آمیخته را در جام جهانی نه، در جام وجود نازکش ریخته است. قلب کوچکش به تاپ تاپ افتاده مثل قلب یک گنجشک؛ مگر قلب یک دختر 9 ساله چه قدر توان دارد که با هر پرتاب بیرانوند و هر خیز سردار، تکان بخورد؟ دخترک با هر حمله از زمین جدا می شود و با هر پاتک تیم مقابل، به زمین می چسبد.
در میانه ی محله ی چهارده معصوم نیشابور، در تکه ای از این شهر، عشق به فوتبال، به تیم ملی ایران و عِرق به کشورش، تب و تابی وصف ناپذیر در او بر می انگیزد.
صبح است و آسمان بانگ بیدار باش می زند؛ از اهالی خانه یک نفر بیدار نمی شود. کسی که خواب جاودانه او را در ربوده است.
اخبار غیر رسمی از اورژانس نیشابور، دلیل مرگ این دختر 9 ساله نیشابوری را سکته ی قلبی عنوان کرده است و چون دلِ پدر داغدارش راضی به کالبدشکافی نشده است و از پزشکی قانونی تاییدیه ای موجود نیست، «خیام نامه» به منبعی دسترسی ندارد که علت اصلی درگذشت دختر خردسال را تایید کند.
آن چه از گفته های اطرافیان نزدیک و در مراسم سوگواری «مهلا صومعه» بر می آید این است که او بر اثر هیجان، هیجانی برای فوتبال، برای زندگی، در حالی که با اندوه شدید به خواب رفته، قلبش در خواب از تپیدن باز ایستاده است.
لحظه ی تنظیم این متن، تاسف عمیقی در دل اعضای نشریه نشسته است که در قالب واژه ها نمی گنجد. خیام نامه تنها می تواند مراتب عمیق تاسف و تاثرش را در حالی ابراز کند که مراسم ختم «گلی که از دست رفت»، در حال برگزاری است. اگر چه ابراز همدردی با والدینی که با هیچ چیزی جز فرزندشان، تسلی خاطر پیدا نمی کنند، کار دشواری است اما با تمام وجود از خدواند برای خانواده محترم مهلا شکیبایی و برای فرزندان عزیز سرزمین مان شای های پایدار آرزو می کنیم.
