شتر و قاطر و خر، صد هزار مرتبه از راه آهن بهتر است

اگر به تاریخ معاصر ایران نگاهی بیاندازیم شاهد مقابله و ایستادگی ی بخشی از جامعه ویا حاکمیت در برابر انواع ورود نو آوری واختراعات جدید به ایران بوده ایم . این مقابله  و واکنش را در مورد ورود دوچرخه به ایران دیده ایم تا جایی که به آن اسب شیطان لقب داده بودند ویا تاسیس مدارس به سبک جدید توسط حسن رشدیه و دیگران به این بهانه که این مدارس درس بی دینی وبابیت به بچه ها می دهند با مقاومت برخی روحانیون روبرو شد که حتی منجر به تخریب این مدارس و ضزب و جرح شاگردان و معلمین آن گردید . ورود روزنامه ، ساعت مچی ،رادیو و تلویزیون ، ویدئو و ماهواره و اینترنت و تلگرام  و … هم که خود قصه های جداگانه ای برای خود دارند وجالب این که پس از مدتی مقاومت و مقابله در برابر این نوآوری ها آنها را پذیرفته و به امری عادی در جامعه در آمدند . در کنار موارد ذکر شده فوق یکی از نو آوری های جدید ورود راه آهن به ایران بود که در آغاز با ایستادگی لایه هایی از حاکمیت وبخش هایی از جامعه سنتی روبرو گردید به گونه ای که راه اندازی قطار تهران -شاه عبدالعظیم در دوره ناصری با هجوم و سنگباران عده ای تحریک شده روبرو شد و منجر به خونریزی هم گردید و بخشی از حاکمیت هم با این استلال که ورود راه آهن باعث ورود اجنبی به ایران می شود و استقلال کشور از بین می رود در ابتدا به مخالفت با ورود این تکنولوژی پرداختند. در خاطرات اعتمادالسلطنه به مخالفت اولیه ناصرالدین شاه و علت آن با احداث راه آهن درایران اشاره گردیده است :

در خاطرات اعتمادالسلطنه، در یادداشت مورخ یکشنبه 3 صفر المظفر سال 1304 هجری درباره راه آهن نکته ای قابل تامل را می توان یافت: بوآتال نمونه کوچکی از راه آهن آوره بود. شاه فرمود گه خورده بود. شتر و قاطر و خر صد هزار مرتبه از راه آهن بهتر است. حالا چهل پنجاه نفر فرنگی طهران هستند ما عاجزیم. اگر راه آهن ساخته شود هزار نفر بیایند چه خواهیم کرد. مراجعت عبوراٌ از خیابان ایلخانی گذشتم. خانه کتابچی رفتم. صحبت راه آهن شد. گفت امین السلطان صورت کتابچه راه آهن انگلیسی را به من داد که انتقاد کنم. من صریح نوشتم که راه آهن مضر است برای استقلال شما. این بود که موقوف شد(1)

1-روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه ، ص462