آیا تا به حال به نحوه پیدایش عبارت ترکیبی «شیر آب» فکر کرده‌اید؟
منشأ پیدایش برخی واژه‌ها و عبارات در فرهنگ شفاهی ما به درستی مشخص نیست، واژه ترکیبی «شیر آب» نیز از این جمله است.برخی معتقدند شیر آب ریشه قدیمی درایران دارد وبه دوره صفویه وقبل تر برمی گردد چنان چه در کاخ‌های قدیمی و صفوی در وسط حوض‌ها فواره‌هایی بود که آب از دهن شیر بیرون می‌آمده!
وبرخی براین نظرند که نام گذاری شیر آب توسط مهندسان اتریشی براهرم خروجی لوله آب گذاشته شد وداستان آن را این گونه نقل کرده اند که در سال های نه چندان، دور در ایران؛ تنها دوشهر بیرجند و تبریز آب لوله کشی داشتند که آن صنعت را از روسیه به امانت برده بودند.و در کلان شهری مثل تهران مردم از آب چاه که تمیز و سالم نبود استفاده می کردند.در شهر تهران تنها سه قنات وجود داشت که آن هم متعلق به سه سرمایه دار تهرانی بود.یکی از این قنات ها که به سرچشمه معروف بودمتعلق به سرمایه داری بود که بچه دار نمی شد.او نذر کرد اگر بچه دار شود؛ برای تهرانیان آب لوله کشی فراهم کند. پس از مدتی بچه دار شد و برای ادای نذرش به اتریش رفت تا مهندسانی را از آنجا برای لوله کشی آب بیاورد.در هر کشوری حیوانی که نماد آن کشور است را بر سر خروجی آب می گذاشتند.مثلا در فرانسه سر خروس استفاده می کردند
مهندس اتریشی که به این منظور به ایران آمده بود فکر کرد که بر اهرم خروجی آب چه نمادی بگذارد!؟
او دریافت که بر روی پرچم ایران آن زمان ‹شیر وخورشید›وجود دارد وشیر «نماد ایران» است.
پس بر روی اهرم خروجی آب،سر شیری فلزی (مجسمه‌ی کوچکی از کله‌ی شیر) گذاشت و مردم هروقت برای برداشتن آب به آنجا می رفتند می گفتند: رفتیم از سر شیر آب آوردیم! به تدریج چون این وسیله زینتی بود و ضرورتی نداشت تا بر سر لوله باشد بنابراین نصب آن از مد افتاد اما هنوز واژه ی شیر نسل به نسل بر سر زبانها جاری است.
منبع : میراث کهن ( ریشه ضرب المثل ایرانی) داوری
