اردوی معلمین دبیرستان کمال الملک نیشابوردر اوایل دهه۴۰شمسی
از راست:ابوالقاسم فاضل نیشابوری-کبیریان-ناصری-سروری-محمودامامی- محمد کاظم عظیمی
حدودا ۶۵ سال قبل ،تعدادی از معلمین دبیرستان کمال الملک نیشابور دریک اردوی علمی به بازدید معدن فیروزه می روند وعکسی هم درکنار یکدیگربه یادگار می گیرند و اینک در ۱۶شهریورماه ۱۴۰۳ابوالقاسم فاضل نیشابوری آخرین بازمانده ازنسل این جمع همچون دوستانش به قاب تاریخ پیوست.یادش گرامی باد.
ابوالقاسم فاضل نیشابوری از معلمین پیشکسوت، در تاریخ چهارم مهرماه یکهزار سیصد و چهار خورشیدی در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود ،پدرش شیخ فضل الله فاضل نیشابوری دارای درجه اجتهاد و دانش آموخته مدرسه علمیه نواب مشهد، شاگرد اساتیدی چون ادیب اول ،ایت الله حاج حسین قمی وایت الله آشتیانی و…بود.
پدرش با بینشی روشن علیرغم مخالفت برخی افراد قشری ، او را به مدرسه نوین ملی عطار سپرد و ابوالقاسم خاطرات شیرینی از معلمین مبرز مانند آقای صبرانی،آقای بحری ،آقای رییسی و … بیاد دارد. در کلاس چهارم دبستان پس از نوشتن دیکته بدون اشتباه از کلیله و دمنه ،معلم با آزمونی سخت ، او را برنیمکت کلاس ششم نشاند.
پدرش درسال ۱۳۱۷ خورشیدی در سن ۴۵ سالگی در حالی که او نوجوانی بیش نبود جان به جان آفرین تسلیم کرد و بار خانواده بر دوش ابوالقاسم که تنها فرزند ذکور خانواده بود، افتاد .
در این سالهای سخت که مصادف با اواخر حکومت رضاخان و جنگ جهانی دوم بود ،در بازار مشغول به کار و امرار معاش شد .
در سال۱۳۲۹ بعنوان معلم در روستای صالح آباد شروع بکار نمود سپس به مدت ۷سال از سال ۱۳۳۱تا۱۳۳۸ در روستای سعید آباد، و پس آن بمدت ۲ سال۱۳۳۸-۱۳۴۰ در خروسفلی به تربیت دانش آموزان پرداخت.
آنچه او را در این سالها بیش از پیش می¬آزرد ظلم و جور اربابان و مباشران آنها بر رعیت تهیدست و بینوا بود .
از سال ۱۳۴۰ در روستای اسحاق آباد شروع بکار کرد و این سرفصلی جدید برای مردم این روستا بود ،چرا که او با کمک مردم اولین مدرسه روستا را با نظارت خود ساخت و علاوه بر کلاس های روزانه بدون هیچ چشمداشتی کلاسهای درس بزرگسالان (اکابر) راه اندازی کرد .موفقیت او در آموزش بدان حد بود که در سالهای اقامت در اسحاق آباد حتی یک مورد مردودی علیرغم دقت نظر او در میان دانش آموزان وجود نداشت.
در اواسط دهه چهل به نیشابور منتقل و در دبستان ادیب،دبیرستان کمال الملک ،مدرسه دخترانه غزالی و راهنمایی سعدی مشغول به کار شد در این سالها به تدریس ادبیات فارسی ، معارف اسلامی و هنر به ویژه تدریس خط پرداخت و سرانجام پس از سی سال خدمت در سال ۱۳۵۹خورشیدی بازنشسته گردید وسر انجام پس از ۹۹ سال عمر پر برکت درگذشت.
